Το άγχος στα παιδιά

 

Η ονυχοφαγία, η τριχοτιλλομανία, η σχολική φοβία, δηλαδή η άρνηση του παιδιού να πάει σχολείο, οι επανειλημμένες αποφυγές συγκεκριμένων καταστάσεων, οι φοβίες, η διαταραχές στον ύπνο, η εκδήλωση μυοσπασματικών τικς κ.α., είναι κάποιες από τις ενδείξεις, διαταραχές και συμπεριφορές, οι οποίες υποδηλώνουν πως το παιδί μας περνάει ένα διάστημα έντονου άγχους. Επιπλέον, η σωματοποίηση του άγχους με διάφορες μορφές (πόνους, εξανθήματα κτλ) επίσης μας δείχνει ότι το μικρό μας περνάει δύσκολα.

Ο ρόλος του γονέα είναι να προσεγγίσει το παιδί του, να συζητήσει μαζί του ώστε να βρεθεί η πηγή του άγχους, και να προσπαθήσει να το καθησυχάσει ώστε να αποβάλλει το άγχος του, δίνοντας πάντα την απαραίτητη σημασία και σεβασμό προς το παιδί και το άγχος του, χωρίς να το υποβιβάζει (π.χ. λέγοντας «Καλά πως κάνεις έτσι γι’αυτό το λόγο! Αυτό δεν είναι τίποτα!» κτλ).

 Όταν κρίνεται απαραίτητο πραγματοποιείται επίσκεψη σε κάποιον ψυχολόγο, ο οποίος θα βοηθήσει το παιδί να μάθει να διαχειρίζεται το άγχος του, να τροποποιήσει τις αρνητικές του σκέψεις και συμπεριφορές, να αντιμετωπίσει τις φοβίες του κτλ. Η διαιώνιση του προβλήματος/άγχους μπορεί να οδηγήσει το παιδί σε πιο δύσκολες καταστάσεις, γι’αυτό καλό είναι να μην αγνοούμε το πρόβλημα λέγοντας πως θα περάσει, αλλά να προσπαθήσουμε άμεσα να βρούμε μια λύση όσο είναι νωρίς.

Κατσαούνη Μαρία- Ψυχολόγος Υγείας (MSc)