Όταν αυτό σταδιακά αρχίσει να μην λειτουργεί αρχίζει η απομόνωση. Δραστηριότητες που μέχρι χθές ήταν αρεστές, πλέον δεν του λένε τίποτα. Κι εκεί έχει μπει πλέον στην Κατάθλιψη. Προτιμά να κοιμάται περισσότερες ώρες και αν είναι δυνατόν κι όλη μέρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μεγάλο ποσοστό ατόμων με Κατάθλιψη όταν τα ρωτάς τι πραγματικά θα ήθελες να γίνει, σου απαντούν να κοιμηθώ πολλές ώρες και όταν σηκωθώ να είμαι ξεκούραστος και να νοιώθω καλά.

Το πρόβλημα είναι ότι το στάδιο που γίνεται τελικώς αντιληπτό το πρόβλημα της κατάθλιψης ως πραγματικότητα, διαφέρει από άτομο σε άτομο.

Κι εδώ γίνεται η σύγχυση. Ευαισθησία ή πρόβλημα κατάθλιψης;

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι με καταθλιπτική διάθεση έχουν βάλει από νωρίς στον εαυτό τους την ταμπέλα του ευαίσθητου (ή και ρομαντικού) ατόμου εξηγώντας με αυτόν τον τρόπο, κάθε τους άσχημη διάθεση όσο συχνά κι αν αυτή συμβαίνει μέσα στην εβδομάδα ή και στην ημέρα ακόμη. Νοιώθουν καλά όσο λυπούνται και ασχολούνται με πράγματα του παρελθόντος, γιατί αυτά δεν απαιτούν και καμία αλλαγή. Όσο δεν αλλάζουν νοιώθουν καλά, κι όσο νοιώθουν καλά δεν αλλάζουν. Ο φαύλος κύκλος τους, δείχνει απροσπέραστος.

Η ευαισθησία δεν αφορά διάθεση. Η δεν αφορά μόνο διάθεση. Αν είμαι ευαίσθητος , κάνω πράξη την ευαισθησία μου βοηθώντας εκεί που πρέπει. Εάν λοιπόν λυπάμαι για κάτι, και ψάχνω κι εφαρμόζω δράσεις για να βοηθήσω σε αυτό, προφανώς κι είμαι ένας ευαίσθητος άνθρωπος. Σε περίπτωση όμως που η ευαισθησία μου «συνοδεύεται» σχεδόν πάντα από την αδράνειά μου και μόνο, ίσως είναι η στιγμή να εξετάσω την καταθλιπτική μου διάθεση με έναν ψυχολόγο της επιλογής μου.

Μερσινιάς Θωμάς , Κλινικός Ψυχολόγος MSc

©www.mersinias.gr