Ως δημιουργική σκέψη εννοούμε την δημιουργία νέων συνδέσεων λογισμών που συντελούν στην επιτυχή σύνδεση μεταξύ διαφορετικών ιδεών.

Αυτή επιτυγχάνεται καλλιεργώντας αποκλίνουσες δεξιότητες σκέψης και εκθέτοντας τον εαυτό μας σκόπιμα σε νέες εμπειρίες και ερεθίσματα μάθησης.

Τρία βασικά δίκτυα λειτουργούν ως ομάδα για να πυροδοτήσουν τη δημιουργικότητα στον εγκέφαλο, σύμφωνα με έρευνα. Το δίκτυο προεπιλεγμένης λειτουργίας βοηθά στη δημιουργία ιδεών, το δίκτυο εκτελεστικού ελέγχου τις αξιολογεί και τις προωθεί, και το δίκτυο εξέχουσας σημασίας προσδιορίζει ποιες ιδέες είναι σχετικές και σημαντικές. Αυτά τα δίκτυα μπορούν επίσης να επηρεάζονται μεταξύ τους μέσω άλλων βρόχων ανατροφοδότησης.

Η γήρανση δεν είναι μόνο ηλικιακή, είναι κυρίως λειτουργικά εκπτωτική, σε πολλαπλά επίπεδα.  Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν για το πόσο καιρό θα ζήσουν, λιγότεροι για το πως θα ζήσουν τον εναπομείναντα χρόνο ζωής τους.  Η ισορροπημένη γήρανση έχει δύο κύρια συστατικά: την ικανότητα προσαρμογής σε ότι είναι πέρα από τον προσωπικό έλεγχο, και την δυνατότητα να ενεργούμε περισσότερο με τα λιγότερα.

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας στον ηλικιωμένο πληθυσμό δεν αναγνωρίζονται επαρκώς και συχνά δεν αντιμετωπίζονται στον βαθμό που πρέπει. Αυτό όχι μόνο επηρεάζει την ποιότητα ζωής συνολικά του ατόμου, αλλά μπορεί να επιδεινώσει και άλλες διαταραχές υγείας που σχετίζονται με την ηλικία και αντίστροφα.

Η πλήξη, που συχνά θεωρείται ως μια αρνητική κατάσταση που πρέπει να αποφεύγεται, μπορεί στην πραγματικότητα να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική ρύθμιση και την υγεία του εγκεφάλου. Όταν βαριόμαστε, ο εγκέφαλος απομακρύνεται από τα εξωτερικά δίκτυα προσοχής και ενεργοποιεί ενδοσκοπικά συστήματα όπως το προεπιλεγμένο δίκτυο λειτουργίας, ενθαρρύνοντας τη δημιουργικότητα και την αυτο-στοχασμό.

Το άγχος πτήσης είναι ένα πολυσύνθετο άγχος, κι αυτό το αντιλαμβάνεται πλήρως ο άνθρωπος που το έχει. Αφορά τόσο την διαδικασία του ταξιδιού όσο και την ίδια καθαυτή την πτήση. Είναι ένα άγχος παρόμοιο με κάθε άγχος που δημιουργείται στο άτομο κατά την ανάγκη παραμονής του σε μικρούς χώρους έστω και για ελάχιστο χρόνο, που όμως στην περίπτωση της πτήσης συνδυάζεται με πιθανόν φόβο για το ίδιο το αεροπλάνο ως μέσο μεταφοράς.

Η περισσότερη και συνεχής απασχόληση , υποδηλώνει επιτυχία. Ένας από τους μεγαλύτερους μύθους που όλοι με κάποιο τρόπο ακολουθούν.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι ακούραστος και δεν είναι προγραμματισμένος να λειτουργεί αδιάκοπα. Χρειάζεται στιγμές ανάπαυσης όπως κάθε ανθρώπινο όργανο.

Οι μορφές εντατικής ψυχοθεραπείας αποτελούν νεοεισερχόμενες τεχνικές ψυχοθεραπείας οι οποίες δοκιμάζονται τώρα ευρέως, σε σχέση με τα αποτελέσματα τους. Είναι απόλυτα εστιασμένα, βραχυπρόθεσμα προγράμματα θεραπείας που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων ψυχικής υγείας σε ένα πολύ συμπυκνωμένο χρονικό πλαίσιο. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές εβδομαδιαίες συνεδρίες θεραπείας, οι εντατικές συχνά περιλαμβάνουν πολλές ώρες θεραπείας την ημέρα για αρκετές διαδοχικές ημέρες ή εβδομάδες.

Η υπεραναλυτική σκέψη οδηγεί στο άγχος, κι αυτό είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Επίσης αλήθεια είναι όμως ότι η ικανότητα υπερανάλυσης στην σκέψη από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά, είναι οι γνωσίες μας που θα οδηγήσουν αυτήν μας την ικανότητα είτε σε άγχος, είτε σε καινοτόμες ιδέες.

Η παραγωγική και η μη παραγωγική σκέψη έχουν απίστευτα μικρή απόσταση μεταξύ τους. Μπορούμε να υπεραναλύουμε ένα θέμα στην δουλειά μας για παράδειγμα , μέσα από το πρίσμα προσωπικής ανασφάλειας ή αισθήματος ανεπάρκειας (δυσλειτουργικές γνωσίες) οπότε και να οδηγηθούμε σε αγχωτικές αλυσιδωτές σκέψεις. Η μικρή λεπτομέρεια εδώ είναι ότι όταν φτάσουμε στην έναρξη αυτής της αλυσίδας, μικρή σημασία έχει πλέον εάν είμαστε υπεραναλυτικοί ή όχι, δηλαδή με απλά λόγια σε εκείνο το σημείο υπερισχύει η αγχωτική σκέψη και όχι η υπεραναλυτική. Αντίστοιχα μπορούμε για παράδειγμα να υπεραναλύσουμε ένα θέμα στην δουλειά μας , εντελώς επαγγελματικά , μεθοδικά , χωρίς να το παίρνουμε προσωπικά (λειτουργικές γνωσίες) και να οδηγηθούμε σε καινοτόμες κι ευρηματικές αλυσιδωτές σκέψεις οι οποίες και θα μας οδηγήσουν σε εξεύρεση λύσεων και πολλαπλών επιλογών πάνω σε αυτές. Είναι συνεπώς η «βάση» του ψυχισμού μας πάνω στην οποία λειτουργεί η υπερανάλυση, και που την καθιστά λειτουργική ή αγχωτική για εμάς.

Όπως κάθε έννοια η οποία γίνεται viral , έτσι και η συναισθηματική νοημοσύνη χρησιμοποιείται ευρέως για λάθος αφορμές και με λάθος παραδείγματα. Ταυτίζεται κυρίως, στο μυαλό των περισσοτέρων, με την ύπαρξη μιας αυξημένης νοημοσύνης στο συναίσθημα. Η ύπαρξη όμως συναισθήματος δεν σε καθιστά αυτόματα νοήμων συναισθηματικά. Και φυσικά το όσο περισσότερο συναίσθημα, τόσο περισσότερη συναισθηματική νοημοσύνη είναι μια εντελώς άκυρη ερμηνεία.

Το 2014, η ψυχολόγος Larissa Rainey δημοσίευσε μια πρωτοποριακή εργασία που εντοπίζει το άγχος του σκοπού, ένα φαινόμενο που επηρεάζει έως και το 91% των ανθρώπων σε κάποια φάση της ζωής τους. Το άγχος σκοπού είναι το άγχος, η ανασφάλεια, η κούραση και η απογοήτευση που προκύπτουν από την προσπάθεια καθορισμού και επίτευξης του σκοπού της ζωής συνολικά και γενικευμένα κάποιου.

Σήμερα , μια δεκαετία μετά , σε έναν κόσμο που έχει μια μόνιμη σχεδόν απαίτηση να «ζούμε την καλύτερη ζωή μας», « να απολαμβάνουμε τον καλύτερο εαυτό μας» , «να βρίσκουμε τον στόχο μας», το άγχος σκοπού δείχνει να είναι όχι μόνο κεντρικό άγχος για μεγάλο κομμάτι του γενικού πληθυσμού αλλά να είναι κι ένα συντριπτικό άγχος, συντριπτικό λόγω υπερβολικής πίεσης σε πλαίσια επείγοντος.

Η Ερωτομανία είναι μια κλινικά αναγνωρισμένη διαταραχή της ψυχικής υγείας, η οποία έχει παραληρητικές διαστάσεις. Η διαταραχή προσκόλλησης και η διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι οι κεντρικοί της άξονες. Ταξινομείται στο Διαγνωστικό Εγχειρίδιο DSM V ως υποτύπος παραληρηματικής διαταραχής, (ερωτομανία ή σύνδρομο de Clérambault), κι αναφέρεται στην ισχυρή πεποίθηση ότι κάποιος είναι ερωτευμένος με ένα άτομο, ενώ δεν είναι, και ενισχύει συμπεριφορικά αυτήν την αυταπάτη, συχνά μέσω της λήψης αποφάσεων επαναλαμβανόμενων ενεργειών για διαρκή επαφή με το συγκεκριμένο άτομο το οποίο αποτελεί το αντικείμενο του «έρωτα», το οποίο έχει συνήθως δηλώσει ξεκάθαρα όμως ότι τα συναισθήματά του είναι τελείως διαφορετικά από έντονα ερωτικά ή αγνοεί την οποιαδήποτε εκδήλωση αυτού του έρωτα...