Για να μπορούμε να διατηρούμε σε χαμηλά επίπεδα το στρες και σε υψηλά λειτουργικά επίπεδα την διάθεση μας, χρειάζεται να έχουμε μια επαρκώς ψυχική ευεξία στην καθημερινότητα μας. Αυτό δεν είναι τόσο υποκειμενικό όσο ακούγεται ή λαμβάνεται από τον καθένα μας, καθώς υπάρχουν αντικειμενικά ενέργειες ή αποφυγές ενεργειών , οι οποίες βοηθούν πάρα πολύ στην διατήρηση των λειτουργικών μας επιπέδων.

Το σύνδρομο Hikikomori, η ακραία κοινωνική απόσυρση, είναι ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 , όταν οι υπολογιστές άρχισαν να υπάρχουν πλέον στο δωμάτιο κάθε εφήβου, κυρίως στην Ιαπωνία. Ουσιαστικά ως τέτοια απόσυρση , ονομάστηκε η συνεχής και αυξανόμενη επιθυμία των εφήβων να μένουν μόνοι στο δωμάτιο τους για ώρες ακόμη και ημέρες. Κατά το Ιαπωνικό υπουργείο υγείας και πρόνοιας, ως φαινόμενο Hikikomoriαναγνωρίζεται κάθε απομόνωση η προσπάθεια απομόνωσης από τον έξω κόσμο, για 6 μήνες ή παραπάνω.

Το 1998 ο TamakiSaitoένας Ιάπωνας ψυχολόγος ειδικευμένος σε θέματα παιδιών και εφήβων παρουσίασε στο βιβλίο του «Hikikomori-Εφηβεία χωρίς τέλος» όλες τις επιπτώσεις του φαινομένου , εκφράζοντας παράλληλα και την ανησυχία του για την πιθανή επιδημιολογική πορεία του συνδρόμου. Το 2013 το βιβλίο του μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφόρησε κι εκτός Ιαπωνίας (το βρίσκεται στο amazon), προκάλεσε συζητήσεις στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα για το φαινόμενο αυτό...

Οι κοινωνικές σχέσεις είναι το προστάδιο κάθε ανθρώπινης σχέσης, με εξαίρεση ίσως τις επαγγελματικές, αν και ακόμα και σε αυτές βλέπουμε να προηγούνται οι κοινωνικές σε αρκετές περιπτώσεις τουλάχιστον στην ελληνική πραγματικότητα.

Οι φιλικές σχέσεις , από την παιδική μας ηλικία ακόμη, μας εκπαιδεύουν στους ποικίλους τρόπους του «σχετίζεσθε» , στο να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε την διαφορετικότητα στις συμπεριφορές που λαμβάνουμε και τελικώς στην ποικιλία των ανθρώπινων χαρακτήρων, πράγμα που τελικά μας οδηγεί και στην ανακάλυψη του ίδιου μας του εαυτού, όσων αφορά τα θέλω μας, τις απόψεις μας, τα πιστεύω μας.

Η έλλειψη κοινωνικών και φιλικών επαφών, η κοινωνική απομόνωση αποτελεί μείζονα παράγοντα κινδύνου για την υγεία. Σε ένα άρθροτου Jim House, καθηγητή στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Michigan που δημοσιεύθηκε σχεδόν 30 χρόνια πριν στο περιοδικό Science, σε μελέτες πληθυσμού και στοιχεία παρακολούθησης της θνησιμότητας για μια σειρά έξι ή περισσοτέρων ετών, επισημάνθηκετο συμπέρασμα ότι οι κοινωνικές σχέσειςή η σχετική έλλειψη αυτών, ανταγωνίζονται το κάπνισμα τσιγάρων και την παχυσαρκία στον βαθμό επικινδυνότητας στη συσχέτιση τους με ασθένεια ή και το θάνατο...

Η Ψυχοθεραπεία εξαρτάται από τον ασθενή και τον βαθμό ενεργής συμμετοχής του σε αυτήν. Βασικός όμως παράγοντας για κάθε Ψυχοθεραπεία είναι η αποτελεσματικότητα του Ψυχοθεραπευτή. Ανεξάρτητα από το είδος της Ψυχοθεραπείας (ψυχαναλυτική, γνωσιακή, συστημική) , η θεραπευτική αποτελεσματικότητα συνδέεται και εξαρτάται από την ποιότητα της σχέσης ασθενούς και θεραπευτή, αυτό που εμείς ονομάζουμε επίτευξη θεραπευτικής συμμαχίας. Οι προϋποθέσεις ύπαρξης της αποτελεσματικότητας αυτής έχουν πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ο βαθμός απόδοσης σε αυτά, κρίνει κατά μεγάλο βαθμό την επιτυχή διαδρομή της, εάν και εφόσον θεωρήσουμε ότι συμβαίνει σε ασθενή με σημαντική ενεργή εμπλοκή στην διαδικασία...

Οι κρίσεις πανικού είναι μια πολύ συχνή διαταραχή, και συμβαίνει σε μεγάλο ποσοστό ανθρώπων. Η κλινική εικόνα σχετίζεται με ταχυκαρδία εφίδρωση, τρέμουλο, μούδιασμα άκρων, δύσπνοια, , αίσθημα από πραγμάτωσης κτλ…. Πολλοί άνθρωποι όμως δηλώνουν ακράτεια ούρων κατά το επεισόδιο πανικού. Σχετίζεται;

Όταν βιώνουμε έντονο άγχος ή επεισόδιο πανικού ο οργανισμούς μας μπαίνει αυτόματα σε κατάσταση φυγής ή αντίστασης (fight or flight) . Αυτό πηγάζει από αρχέγονα ένστικτα και μηχανισμούς άμυνας, ώστε να προστατευτούμε από την επικείμενη απειλή. Έτσι, και στην περίπτωση έντονου άγχους. Αυτό σημαίνει αύξηση της αδρεναλίνης, η οποία με την σειρά της προκαλεί ευαισθησία σε όλους τους μύες. Επιπλέον, επηρεάζονται τα νεύρα του νωτιαίου μυελού, ο εγκέφαλος κτλ. Επίσης, η έκκριση αδρεναλίνης δημιουργεί την ανάγκη για «ανακούφιση». Γενικότερα, θα λέγαμε ότι υπάρχει μια υπερευαισθησία, η οποία ενεργοποιεί πιο εύκολα, την όποια οργανική αντίδραση. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι σε καταστάσεις έντονου άγχους όλοι μας οι μύες βρίσκονται σε ένταση, και ένας από αυτούς είναι και η κύστη μας...

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ένα χρόνιο και προοδευτικό αυτοάνοσο νόσημα, το οποίο σταδιακά προκαλεί καταστροφή των νευρικών κυττάρων και κατ’ επέκταση των νεύρων του νωτιαίου μυελού του εγκεφάλου και των ματιών.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά και ποικίλουν με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, υπάρχουν διαστήματα ύφεσης και έξαρσης των συμπτωμάτων. Τα συμπτώματα αφορούν μούδιασμα και αδυναμία των άκρων, προβλήματα στην όραση και στην ομιλία, ακράτεια, νοητική σύγχυση, έλλειψη συγκέντρωσης, προβλήματα μνήμης , διαταραχές στον ύπνο, κινητικά προβλήματα, τρέμουλο των άκρων, αστάθεια στη βάδιση, σωματικούς πόνους, αίσθημα καύσης και αίσθηση ηλεκτρικού ρεύματος, κόπωση, διαταραχές στη διάθεση και συγκεκριμένα κατάθλιψη κ. α.
Σταδιακά υπάρχει όλο και μεγαλύτερη έκπτωση της λειτουργικότητας του ατόμου, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η καθημερινότητά του σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταλήγει να μην μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί...

Η εφηβεία είναι ένα διάστημα στην ανάπτυξη του παιδιού , το οποίο χαρακτηρίζεται έντονα από ανταγωνισμό, εντάσεις και συγκρούσεις του εφήβου με τους γονείς. Είναι το στάδιο της αμφισβήτησης, της επανάστασης και της ανάγκης για αυτονομία και ανεξαρτησία από τους γονείς και τον γονεϊκό έλεγχο.

Οι περισσότεροι τελειομανείς άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως τελειομανή αλλά ως έναν άνθρωπο που προσπαθεί όσο πρέπει για το καλύτερο αποτέλεσμα. Κάτι δηλαδή που λογικοποιεί στο μυαλό τους την διαρκή αναζήτηση του τέλειου με κάθε κόστος. Οι τελειομανείς ωστόσο είναι άνθρωποι εμμονικοί με τον έλεγχο, και αμείλικτοι με τον εαυτό τους. Κι αυτός είναι ένας λόγος για να αρνούνται την ετικέτα του τελειομανούς ακόμα κι όταν την συνειδητοποιούν πλήρως.

Επίσης πολλοί σημαντικοί άνθρωποι της ιστορίας του κόσμου μας και παρα πολύ πετυχημένοι , όντας τελειομανείς δήλωναν κατά καιρούς και περήφανοι για την τελειομανία τους. Υπήρξαν στην κορυφή του επαγγέλματος τους, με αναγνώριση, διάρκεια και κέρδος.

Όποιος έχει προσπαθήσει να χάσει κιλά γνωρίζει πόσο δύσκολο είναι να επιτευχθούν οι τελικοί στόχοι. Πολλοί άνθρωποι έχουν ξεκινήσει μια δίαιτα και κάπου στην μέση της πορείας την παρατούν συνήθως λόγω κόπωσης στην τήρηση της. Επιπλέον σήμερα , που ολοένα και περισσότερες έρευνες γίνονται πάνω στο θέμα της διατροφής μας, το πεδίο για την απώλεια βάρους και σωστής διατροφής δείχνει τόσο εξιδεικευμένο από πληροφορίες, που προκαλεί μια τεράστια σύγχυση στους περισσότερους. Το νόημα για απώλεια βάρους γίνεται τόσο πολύπλοκο που αποτρέπει ακόμη και την προσπάθεια. Αντιφατικές πληροφορίες, συγκρουόμενες απόψεις, και τροφές που γίνονται της μόδας για ένα διάστημα , συνθέτουν ένα περιβάλλον μάλλον για ειδικούς της διατροφής παρά για ανθρώπους που θέλουν να βελτιώσουν το σώμα τους.

Η μέθοδος cry it out ή αλλιώς «άστο να κλάψει» αναφέρεται στη μέθοδο αντιμετώπισης ενός μωρού που κλαίει και δυσκολεύεται να κοιμηθεί.
Οι περισσότερες μητέρες εντοπίζουνε δυσκολίες με το μωρό τους και τα νέα δεδομένα, κυρίως το πρώτο διάστημα και όσο το μωράκι τους είναι ακόμα μικρό. Κάποια παιδιά είναι πιο ήρεμα και άλλα, για διάφορους και διαφορετικούς λόγους, μπορεί ανά διαστήματα να είναι πιο ανήσυχα.