Πρόκειται ουσιαστικά για μια ψυχολογική ασθένεια σχετικά πρόσφατη που σχετίζεται με την ραγδαία άυξηση των διαζυγίων στον Δυτικό κόσμο μετά την δεκαετία του ’70.

Θα πρέπει να διαχωριστεί από την απλή και πρόσκαιρη αποξένωση του παιδιού από τον έναν γονέα για λόγους πρόσκαιρου θυμού. Το σύνδρομο της Γονεικής Αποξένωσης είναι η άμεσα εκφραζόμενη...

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι διακατέχονται από την βαθιά επιθυμία για την εύρεση γαλήνης και ηρεμίας σωματικής και πνευματικής, σε μυαλό και ψυχή κάθε στιγμή της ύπαρξής τους. Σε όλους έρχονται στιγμές που αυτό επιτυγχάνεται, όπως και στιγμές που δεν επιτυγχάνεται, ωστόσο επανέρχεται αργότερα. Σε αυτές τις περιόδους «μη γαλήνης» το άτομο νοιώθει λύπη η ακόμα και συναισθηματικό πένθος. Ωστόσο όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για τους φυσιολογικούς κύκλους της ανθρώπινης ζωής, που δεν μπορεί κανείς μας να ελέγξει και πρέπει απλά να αποδεχτούμε.

Η εξάρτηση μπορεί να θεωρηθεί ως ακριβώς εκείνη η προσπάθεια από το άτομο, “ομαλής” αποδοχής από το ίδιο ή και ψευδοελέγχου αυτών των ανεξέλεγκτων κύκλων ζωής.

Το εξαρτώμενο άτομο μέσω της χρησιμοποίησης ουσίας, αντικειμένου ή πράξεως που αποτελεί την εξάρτησή του, βιώνει την επιθυμητή καλυτέρευση της διάθεσής του και τον αρχικό έλεγχο των όποιων ανατροπών του παρουσιάζονται. Δεσμεύεται σε μια σχέση με αυτό το αντικείμενο εξάρτησης με σκοπό ....

Με πολλά άτομα που μας επισκέπτονται για ψυχοθεραπεία , αναλώνουμε την πρώτη συνεδρία για να εξηγήσουμε όλα τα παραπάνω που για τους περισσότερους είναι έννοιες ίδιες και συγκεχυμένες, όχι άδικα αφού η πληροφόρηση είναι ελλιπής και το θέμα ταμπού.

Ας εξηγήσουμε λοιπόν την διαφορά που έχουν αυτές μεταξύ τους , αφού στην ουσία πρόκειται για εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους έννοιες.

Ο ψυχίατρος: έχει σπουδάσει ψυχιατρική και ασκεί θεραπεία και όχι ψυχοθεραπεία, με συνταγογράφηση ηρεμιστικών ή άλλων φαρμάκων. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει σπουδάσει επιπλέον και ψυχοθεραπεία οπότε ονομάζεται ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής. Σε αυτήν την περίπτωση...

Η υιοθεσία έχει χαρακτηριστεί ως μια ενάρετη πράξη, στην οποία οδηγείτε ένα ζευγάρι όταν για κάποιο λόγο δεν μπορεί να τεκνοποιήσει και να φέρει στον κόσμο ένα δικό του παιδί. Η διαδικασία της υιοθεσίας είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα και ψυχοφθόρα για το ζευγάρι. Νομικά η υιοθεσία αποτελεί πράξη κατά την οποία το υιοθετημένο παιδί απολαμβάνει όλα τα προνόμια και τα δικαιώματα ενός φυσικού παιδιού και η οικογένεια έχει τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι σε αυτό σαν να ήταν φυσικό παιδί της.

Κατά την διαδικασία της υιοθεσίας το ζευγάρι καταθέτει αίτηση σχετικά με την ηλικία των γονέων, τα περιουσιακά τους στοιχεία, το επάγγελμα τους, την οικονομική τους κατάσταση και τους λόγους για τους οποίους θέλουν να προβούν σε υιοθεσία. Τα στοιχεία αυτά περνούν από επιτροπή και εάν και εφόσον πληρούν τα κριτήρια και τις απαραίτητες  προδιαγραφές  τότε εγκρίνεται η πράξη της υιοθεσίας.  Από τη στιγμή που το παιδί ενταχθεί στην οικογένεια αντιμετωπίζεται σαν βιολογικό παιδί  της οικογένειας , ενώ οι βιολογικοί του γονείς δεν έχουν κανένα νομικό δικαίωμα να ζητήσουν το παιδί πίσω.

Τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την υιοθεσία είναι αρκετά και αφορούν τόσο τους θετούς γονείς όσο και το υιοθετημένο παιδί...

Η θέση των παιδιών και η σειρά κατά την οποία γεννήθηκαν φαίνεται να είναι σημαντική στη διαμόρφωση κάποιων στοιχείων  του χαρακτήρα τους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι όλα τα πρωτότοκα παιδιά όλων των οικογενειών έχουν ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Σε γενικές γραμμές πάντως ισχύουν τα ακόλουθα  χαρακτηριστικά:...

Έρευνα που διεξήχθη σε πανεπιστήμιο της Μεγάλης Βρετανίας έδειξε ότι η έλλειψη ύπνου σε μαθητές επηρεάζει την ικανότητα τους στην μάθηση, καθώς και την μνήμη τους. Συγκεκριμένα, ζητήθηκε από τους μαθητές να αποστηθίσουν νέες πληροφορίες που αφορούσαν τοπία, ανθρώπους και αντικείμενα. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε δυο ομάδες. Η μία ομάδα κοιμήθηκε κανονικά το προηγούμενο βράδυ της έρευνας, ενώ η άλλη ομάδα όχι. Όταν μετά από δυο βράδια κανονικού ύπνου τους ζητήθηκε να κάνουν ανάκληση των πληροφοριών στις οποίες εκτέθηκαν νωρίτερα, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα που δεν έλαβαν ικανοποιητικές ώρες ύπνου, αναγνώρισαν 19% λιγότερες εικόνες και πληροφορίες από τους μαθητές που κοιμήθηκαν όλο το βράδυ.

Επιπλέον, μελέτες έδειξαν ότι ακόμα και ο 10λεπτος υπνάκος μειώνει το άγχος και αυξάνει τα επίπεδα συγκέντρωσης. Προσφάτως, ερευνήθηκε ακόμα και η τεχνική του σύντομου ύπνου. Οι μελετητές σύγκριναν άτομα που κοιμούνται ξαπλωμένα και άτομα που κοιμούνται γέρνοντας μπροστά το κεφάλι όπως δηλαδή οι μαθητές επάνω στα θρανία τους!!! Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και στις δυο περιπτώσεις ο δεκάλεπτος ύπνος βελτίωσε τη συγκέντρωση και τις ακουστικές ικανότητες των μαθητών, ενώ στην πρώτη περίπτωση το εγκεφαλογράφημα έδειξε ότι υπήρξε και αυξημένη καταγραφή των εγκεφαλικών κυμάτων Ρ300, το οποίο δηλώνει αυξημένη νοητική και πνευματική εγρήγορση.

Κατσαούνη Μαρία, BSc (Hons) – MSc Ψυχολόγος Υγείας

Στην τηλεοπτική αγορά κυκλοφορούν ευρέως βιβλία που δεν μιλάνε απλά για ψυχολογία και ψυχοθεραπεία αλλά διαφημίζονται ως «εγχειρίδια αυτοθεραπείας», πολλές φορές μάλιστα δε, γραμμένα από μη ειδικούς της ψυχικής υγείας.

Το πρόβλημα ξεκινάει ακριβώς από το γεγονός της τάσης να παρουσιαστούν ως αντικατάστατα της θεραπείας, αν όχι και καλύτερα αυτής.

Ποια είναι η πραγματικότητα λοιπόν γύρω από την συγκεκριμένη βιβλιογραφία?

Καταρχήν να ξεχωρίσουμε τα βιβλία που είναι γραμμένα από επιστήμονες της ψυχικής υγείας. Αυτά είναι στην πλειοψηφία τους και αξιόλογα και με σοβαρή προσέγγιση στα επιστημονικά δεδομένα. Άλλωστε κανένας σοβαρός συγγραφέας κι επιστήμονας δεν παρουσιάζει ....

Είναι γνωστή ευρύτερα και γενικευμένα ως αρρωστοφοβία. Χαρακτηρίζεται από την μόνιμη ενασχόληση του ατόμου με την οργανική του υγεία που συνοδεύεται από αναγωγή μικρών και ασήμαντων συμπτωμάτων πχ πονοκέφαλος, σε συμπεράσματα - «αυτοδιαγνώσεις» για σοβαρότερα προβλήματα υγείας. Ακόμα και σε περιπτώσεις ου ιατρικά έχει εξεταστεί κάθε ενδεχόμενο η ανησυχία αυτή συνεχίζει να υπάρχει για το άτομο.

Που οφείλεται

Σε ενοχικό οικογενειακό περιβάλλον, δηλαδή σε γονείς που ανησυχούνε και οι ίδιοι σε παρόμοιο βαθμό για την δική τους υγεία. Επίσης σε μεγάλο βαθμό οφείλεται....

Την Κυριακή την θυμόμαστε πάντα από μικρά παιδιά σαν την ωραιότερη μέρα και χειρότερη νύχτα ταυτόχρονα. Λίγο το σχολείο της επόμενης ημέρας και το άγχος του, λίγο ο νωρίς αναγκαστικά ύπνος συνέβαλλαν σε αυτό το αίσθημα που ξεκινούσε από το μεσημέρι και όσο βράδιαζε γινόταν από γκρί μαύρο και που μας ακολουθεί κι όταν παύουμε να είμαστε παιδιά. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό? Αφού κάθε Δευτέρα, από τότε ακόμη, πάντα ανακαλύπτουμε ότι καμία Κυριακή δεν είναι τόσο τραγική τελικά…..

Είναι η μέρα που σηματοδοτεί το τέλος της εβδομάδας και την αρχή της επόμενης. Κάθε «τέλος» εμπεριέχει θλίψη ασυνείδητα ακόμα δηλαδή και χωρίς συγκεκριμένη αιτία-γεγονός προσωπικό. Επίσης κάθε «τέλος» απαιτεί απολογισμό κι αξιολόγηση κι αυτό είναι πολύ κοπιαστικό όταν πρόκειται για μια βδομάδα που πέρασε, πόσο μάλλον όταν δεν πήγε και καλά….Επιπλέον έρχεται και η αναγκαιότητα του προγραμματισμού της ερχόμενης εβδομάδας με τις τόσες υποχρεώσεις για όλους μας που συμπληρώνει το πάζλ της μελαγχολίας…

Και πώς θα νοιώσουμε καλύτερα είναι το βασικό ερώτημα….

Ο χωρισμός σε μια σχέση κυρίως ερωτική (αλλά και φιλική), γεννά απογοήτευση σε βαθμό απόγνωσης γιατί εμπεριέχει ένα στοιχείο «μικρού θανάτου», το αμετάκλητο των γεγονότων. Επιπρόσθετα εμπεριέχει και μια μομφή προς τον ίδιο μας τον εαυτό για το τι πήγε λάθος, γεγονός που μας μειώνει ακόμα περισσότερο ψυχολογικά.

Στην περίπτωση ενός χωρισμού το μέλημα μας είναι να ξεπεράσουμε το γεγονός όσο δυνατόν με λιγότερο πόνο. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα , που κι αν δεν κατανοούμε αμέσως τελικά το αντιλαμβανόμαστε: να το ξεπεράσουμε χωρίς κατάλοιπα για την μελλοντική μας ζωή.

Συνηθίζουμε όταν χωρίζουμε να σκεφτόμαστε....