Επίσης το άγχος δημιουργεί ελλείμματα τόσο στη δηλωτική όσο και στην μη δηλωτική μνήμη , δηλαδή ανάκλησης γεγονότων και γεγονότων προετοιμασίας και εκμάθησης δεξιοτήτων (Lindau 2016).
Εκτός από τη γνωστική δυσκολία και στα ζητήματα της συνολικής εκτελεστικής μας λειτουργίας (π.χ. ευέλικτη σκέψη και αυτοέλεγχο) συχνά συμπίπτουν με καταστάσεις στρεσογόνες. Επίσης η ατροφία του ιππόκαμπου που προκαλείται από το στρες (γνωστή και ως συρρίκνωση) έχει συσχετιστεί με ελλείμματα χωρικής και εργασιακής μνήμης τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα (Conrad, 2008 – Mc Eween, 2007). Αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε μια πιο μόνιμη αλλαγή της αρχιτεκτονικής του εγκεφάλου μέσω της αναστολής της νευρωνικής αναγέννησης στον ιππόκαμπο (Bremner, 1999).
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν , ότι ο έλεγχος και διαχείριση του «κακού» μας άγχους δεν έχει να κάνει μόνο με το να αισθανόμαστε καλά. Βελτιώνει και υποστηρίζει πλήθος γνωστικών λειτουργιών, που οδηγούν συνολικά σε καλύτερα επίπεδα ευεξίας τον οργανισμό μας.
Πηγές:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4159187/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10202566/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29367692/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29213140/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32578529/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29213140/
Mersinias Thomas, TEDx speaker,
Clinical Psychologist, Mental Health Counselor
©www.mersinias.gr