Για παράδειγμα , κάτι που ακούω και πολύ συχνά τελευταία, είναι ο φόβος ή η ταραχή πολλών ατόμων μόλις λάβουν κλήση ή μήνυμα στο κινητό τους. Αυτό είναι ένα άγχος που συνδέεται άμεσα με τις κακές ειδήσεις , και μπορεί να έχει την βάση του σε παιδικό τραύμα κατά το οποίο βρεθήκαμε στο επίκεντρο συζήτησης ή κριτικής χωρίς να το επιθυμούμε.

Μια άλλη συχνή εκδήλωση άγχους είναι η αμηχανία-ανησυχία όταν πχ στο θέατρο ή το σινεμά κάθεται κάποιος άγνωστος πολύ κοντά μας, η οποία αμηχανία σταδιακά μετατρέπεται σε άγχος. Αυτό το άγχος μπορεί να βασίζεται σε ένα τραυματικό γεγονός κατά το οποίο τα όρια μας παραβιαστήκανε ή δεν γίνανε σεβαστά στον βαθμό που επιθυμούσαμε.

Μια άλλη πολύ συνηθισμένη εκδήλωση άγχους είναι η υπερφαγία ή κατανάλωση αλκοόλ. Είναι ένας τρόπος αυτοφροντίδας σε στιγμές έξαρσης στρες που έχει μάθει το άτομο στον ίδιο του τον εαυτό. Τα άτομα με Διατροφικές διαταραχές έχουν συνήθως ιστορικό δυσμενών παιδικών εμπειριών.

Τέλος η επιμονή συσχετισμού μόνο με συγκεκριμένο κύκλο ανθρώπων , έξω από τον οποίο το άτομο αισθάνεται αμήχανο ή ενοχλημένο, είναι συνήθως μια απάντηση σε τραύμα με γονεικό περιβάλλον υπεροπτικό κι επικριτικό, το οποίο δημιούργησε από πολύ νωρίς μια σαφή εικόνα στο άτομο για το ανάμεσα σε ποια άτομα μπορεί και πρέπει να αισθάνεται ασφαλές.

Για αυτό και το πρώτο και σημαντικότερο βήμα της ψυχοθεραπείας στην καταπολέμηση του άγχους και στην εκμάθηση τρόπου διαχείρισης του, είναι η αναγνώριση των πηγών που το δημιούργησαν.

Πηγές:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6411092/

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/erv.2553

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr