Εντατική Ψυχοθεραπεία κι αποτελέσματα

Οι μορφές εντατικής ψυχοθεραπείας αποτελούν νεοεισερχόμενες τεχνικές ψυχοθεραπείας οι οποίες δοκιμάζονται τώρα ευρέως, σε σχέση με τα αποτελέσματα τους. Είναι απόλυτα εστιασμένα, βραχυπρόθεσμα προγράμματα θεραπείας που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβλημάτων ψυχικής υγείας σε ένα πολύ συμπυκνωμένο χρονικό πλαίσιο. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές εβδομαδιαίες συνεδρίες θεραπείας, οι εντατικές συχνά περιλαμβάνουν πολλές ώρες θεραπείας την ημέρα για αρκετές διαδοχικές ημέρες ή εβδομάδες.

Χρησιμοποιούνται συχνότερα για καταστάσεις όπως μετατραυματικό στρες και φοβίες και οι δημοφιλέστερες από τις θεραπευτικές αυτές προσεγγίσεις είναι η Απευαισθητοποίηση και επανεπεξεργασία Κινήσεων των Οφθαλμών (EMDR), και η θεραπεία παρατεταμένης έκθεσης. Επίσης και στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία (CBT) γίνονται κάποιες προσπάθειες ένταξης νέων τεχνικών σε επιταχυνόμενες μορφές.

Είναι αρκετά ελκυστικές για τον θεραπευόμενο, γιατί περιορίζουν τον χρόνο αλλά και την προσπάθεια βελτίωσης. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν καλή αποτελεσματικότητα αλλά όχι για κάθε ψυχική ασθένεια. Μέχρι στιγμής δείχνουν να αντιμετωπίζουν πολύ καλά το τραύμα (Shapiro 2001, Foa 2018) και συγκεκριμένες φοβίες (Lars-Göran Öst 1989).

Τα «αγκάθια» στις συγκεκριμένες εντατικές θεραπείες είναι , πέρα από το ότι δεν δείχνουν κατάλληλες για κάθε ψυχική ασθένεια, ότι πολλές φορές ο θεραπευόμενος εισέρχεται στην θεραπεία με πολλαπλά κι αλληλοκαλυπτόμενα ζητήματα τα οποία και πρέπει να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα και παράλληλα. Επίσης ενώ αυτές οι μέθοδοι έχουν μελετηθεί για σύντομο χρονικό διάστημα για τα καλά τους αποτελέσματα, δεν έχει μελετηθεί ακόμη η μακρόχρονη επίδραση τους στο άτομο.

Σε κάθε περίπτωση , οι προσπάθειες βελτίωσης της ίδιας της θεραπείας προς όφελος κάθε θεραπευόμενου, είναι σαφώς ελπιδοφόρες για το μέλλον της ίασης στην ψυχική υγεία.

Mersinias Thomas, TEDx Speaker

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr

Αναφορές:

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/2914000/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29928250/

https://psycnet.apa.org/record/2018-42353-002