Το 2007 επίσης ο κοινωνικός επιστήμονας John Cacioppo και ο νευροεπιστήμονας Steve Cole διαπίστωσαν ότι τα λευκοκύτταρα (κύτταρα του αίματος επιφορτισμένα με το ρόλο της άμυνας του οργανισμού έναντι σε λοιμώξεις) εκδηλώνονταν διαφορετικά σε κοινωνικά απομονωμένους και σε σχετικά καλά συνδεδεμένους ανθρώπους. Αυτά τα ευρήματα (με βάση ένα μικρό δείγμα) επιβεβαιώθηκαν σε μετέπειτα μεγαλύτερες μελέτες ανθρώπων που προέρχονταν από φτωχά κοινωνικά στρώματα, ασθενών με χρόνιες παθήσεις καθώς και ατόμων με διαταραχή μετατραυματικού στρες. Όπως ό ίδιος ο Cole κατέληξε από αυτήν του την έρευνα, σε μοριακό επίπεδο, η μοναξιά "κάνει το σώμα να αισθάνεται απειλούμενο και ανασφαλές".

Ψυχολογικά η σύναψη κοινωνικών σχέσεων βελτιώνει την αυτοπεποίθηση μας μέσα από την βελτίωση των κοινωνικών μας δεξιοτήτων , την ασφάλεια μέσω της αποδοχής της οποίας γινόμαστε αποδέκτες, μειώνει την δυσπροσαρμογή μας σε καταστάσεις και όλα αυτά οδηγούν σε μια γενικότερη αίσθηση «ευ ζην» αφου μειώνεται το άγχος μας και η αίσθηση μοναξιάς μας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που με επισκέπτονται στο γραφείο μου , δυσκολεύονται στις κοινωνικές σχέσεις όχι γιατί δεν έχουν την ικανότητα να τις συνάψουν αλλά γιατί έχουν ίδιες πανομοιότυπες προσδοκίες από όλες τις κοινωνικές τους σχέσεις. Δεν είναι ανοιχτοί στο να δεχτούν αυτό που πραγματικά έχει να τους προσφέρει μια κοινωνική γνωριμία, αλλά επιζητούν αυτό που οι ίδιοι χρειάζονται , χάνοντας έτσι πολλές ευκαιρίες.

Μερσινιάς Θωμάς, Κλινικός Ψυχολόγος , TEDxspeaker

www.mersinias.gr