Φυσικά το άγχος έχει πολλές παραμέτρους και πεδία έκφρασης. Υπάρχει για παράδειγμα το κοινωνικό άγχος, πολύ συχνό στις μέρες μας, ακριβώς γιατί εμπεριέχει έναν υποθετικό κίνδυνο απώλειας της κοινωνικής μας θέσης, υπάρχει το μετατραυματικό άγχος στο οποίο αναπτύσσεται εξαιτίας συγκεκριμένης τραυματικής εμπειρίας μια υπερ-επαγρύπνηση στα σημάδια κινδύνου και πολλά άλλα.

Σύμφωνα με τον Freud το άγχος χωρίζεται: στο «άγχος πραγματικότητας» το οποίο είναι το προστατευτικό για το άτομο άγχος, το θετικό και παραγωγικό άγχος, στο «ηθικό άγχος» το οποίο είναι ο φόβος για την παραβίαση ηθικών κανόνων που γεννά ενοχές και τύψεις, και το «νευρωτικό άγχος» , το πλέον δυσλειτουργικό για το άτομο, του οποίου πηγή είναι οι εσωτερικές μας νευρώσεις . Ως εσωτερική νεύρωση ο Freud, αναφέρει κάθε μοτίβο αντίδρασης σε πραγματική κατάσταση με δυσανάλογο και μη προσαρμοστικό τρόπο. Αντιδρούμε «νευρωτικά» όταν η εσωτερική μας αναπαράσταση μιας κατάστασης δεν ταιριάζει με τα αντικειμενικά χαρακτηριστικά της. Αυτή η παραμορφωμένη εσωτερική αναπαράσταση οφείλεται συνήθως σε κάποια ασυνείδητη σύγκρουση ή πρώιμο τραύμα.

Στην εποχή μας , μια εποχή αυξανόμενων απαιτήσεων, δυστυχώς δεν χωρά κανένα άγχος μη παραγωγικό. Είναι αναγκαίο να διαχειριστούμε τα άγχη μας, ώστε να μπορέσουν να ζήσουμε μια ζωή ποιότητας.

Μερσινιάς Θωμάς, Κλινικός Ψυχολόγος – TEDxSpeaker

©www.mersinias.gr