Κοινωνικά ή και σε προσωπικό επίπεδο, παρατηρούμε ότι κάποιοι άνθρωποι είναι πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν γενικά ενώ αντίθετα κάποιοι άλλοι δείχνουν απο απρόθυμοι ως και αρνητικοί στο να βοηθήσουν. Αυτο συμβαίνει για πολλούς λόγους. Κύριος λόγος είναι η διασύνδεση που υπάρχει στις μεταβλητές της προσωπικότητας ενός ατόμου με την πρόθεση για βοήθεια. Αυτή η διασύνδεση δείχνει ότι όσο πιο ταπεινό χαρακτήρα παρουσιάζει ένα άτομο τόσο πιο αυξημένη είναι η τάση του για βοήθεια, κι αυτό το απέδειξε και πρόσφατη έρευνα στο Baylor University ανάμεσα σε στο σύνολο των φοιτητών του. Η συγκεκριμένη έρευνα αποτελούνταν απο 3 επι μέρους μελέτες. Στην πρώτη μελέτη-ερωτηματολόγιο οι φοιτητές κλήθηκαν ανάμεσα σε άλλες ερωτήσεις να αξιολογήσουν και πόσο ταπεινοί θεωρούν οι ίδιοι οτι είναι. Στην δεύτερη μελέτη αξιολογήθηκε μέσα απο μη "εμφανές" στους ίδιους σκοπό του ερωτηματολόγιου το πόσο πραγματικά ταπεινοί είναι ως χαρακτήρες , κι αυτό έγινε γιατί ο καθένας απο εμάς έχει την τάση να παρουσιάσει τον εαυτό του πιο ταπεινό απο ότι ίσως είναι , όταν ερωτάται ευθέως. Στην τρίτη μελέτη κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις που θα είχαν πρακτικό αντίτυπο στην ζωή τους , σχετικά με την διάθεσή τους να παρέχουν βοήθεια, ώστε να απαντήσουν ειλικρινά. πχ σε μια ερώτηση τους ζήτήθηκε να καταγράψουν πόσες ώρες θα μπορούσαν να διαθέσουν απο την εβδομάδα τους ο καθένας , για να βοηθάνε συμφοιτητή τους ο οποίος λόγω τραυματισμού δεν θα μπορούσε να μετακινείτε στο πανεπιστήμιο για ένα μεγάλο διάστημα.
Η μεγάλη διασύνδεση  της ταπεινότητας με την παροχή βοήθειας, είναι πολύ πιθανό να βασίζεται στην έλλειψη αλλαζονείας στα ταπεινά άτομα που τα οδηγεί στην ασυνείδητη πεποίθηση ότι ο καθένας μπορεί να βρεθεί στην αντίθετη πλευρά της αναζήτησης κι όχι της παροχής βοήθειας.
Πέρα απο τον βασικό αυτόν παράγοντα που οδηγεί τους ανθρώπους στο να βοηθάνε περισσότερο, άλλοι παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο είναι οι λεγόμενοι "προσωρινοί" παράγοντες , οι οποίοι όμως είναι και άμεσα μεταβαλλόμενοι και δύσκολα μπορούν να προσμετρηθούν ώς ατομικό γνώρισμα. Τέτοιο είναι: η χρονική πίεση που βιώνει το άτομο την ώρα που καλείται να βοηθήσει, η περιοδική ψυχική του κατάσταση που ενδυναμώνει ή αποδυναμώνει το αίσθημα της ενσυναίσθησής του απέναντι στην κατάσταση βοήθειας,ο αριθμός των παρευρισκομένων (μια έρευνα πάνω σε αυτό έχει δείξει ότι όσο μεγαλύτερος ο αριθμός των ατόμων που παραβρίσκονται σε μια κατάσταση ανάγκης ,τόσο μικρότερη η ατομική προθυμία για παροχή βοήθειας).
Το σημαντικό στοιχείο είναι οτι η ταπεινότητα παρουσιάζεται και φαίνεται να είναι ένα σχετικά σταθερό γνώρισμα του χαρακτήρα του ατόμου , κι αυτό αποτελεί σημαντικό εύρημα όσων αφορά την σύσταση ομάδων εθελοντισμού, Α βοηθειών κλπ.

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr