Έχει τεθεί πολλές φορές στην επιστημονική κοινότητα το θέμα της υποστήριξης της ψυχικής υγείας των ειδικών επαγγελματικών ομάδων όπως οι πυροσβέστες, τα σώματα ασφαλείας, οι αστυνομικοί, οι στρατιωτικοί κλπ. Το θέμα που τίθεται είναι το κατά πόσο θα έπρεπε να υπάρχει Συμβουλευτική Ψυχολογική υποστήριξη σε μόνιμη βάση σε άτομα που εργάζονται σε τέτοιους τομείς.

Τα συγκεκριμένα επαγγέλματα έχουν πολύ υψηλούς δείκτες άγχους αφού είναι τα επαγγέλματα τα οποία καλούνται να αποδίδουν 100% κάθε μέρα και ώρα, πολλές δε φορές έχουν όλες εκείνες τις συνθήκες ανάπτυξης μετατραυματικού στρες, ασχέτως αν αυτό το σύνδρομο τελικώς εμφανίζεται ή όχι. Είναι αυτονόητο να κατανοήσουμε ότι δεν είναι εύκολο να μπαινοβγαίνεις σε κτίρια που καίγονται όπως κάνει ενας πυροσβέστης ή αντίστοιχα για έναν αστυνομικό να βρεθεί σε ένοπλη συμπλοκή ή ακόμα και το άγχος οτι μπορεί ανα πάσα στιγμή να βρεθεί σε μια τέτοια, ή για έναν στρατιωτικό που ακόμα και σε περίοδο ειρήνης καλείται να παρουσιάζει φρόνημα και αντανακλαστικά παρόμοια με αυτά που οφείλει να έχει σε περίοδο πολέμου.........