Παρουσιάζονται ως τα άτομα που δείχνουν να τα έχουν όλα και έτσι συνειδητά ή ασυνείδητα ο καθένας τα λαμβάνει ως πρότυπα. Το κυρίαρχο αίσθημα βέβαια που διαχέουν στους γύρω τους είναι ένα έντονο αίσθημα πνιγμού, με κάθε πράξη τους , με κάθε κουβέντα τους. Φυσικά τα πρόσωπα της τοξικότητας είναι πάρα πολλά, αλλά υπάρχει μια τυπολογία που δείχνει να είναι η επικρατέστερη στα περισσότερα από αυτά τα άτομα:

Ο κριτής. Είναι ο άνθρωπος που θα σε κριτικάρει άσχημα ότι κι αν επιλέξεις να κάνεις, πάνω σε ένα ζήτημα. Για παράδειγμα σε μια έξοδο μαζί του, θα σε κριτικάρει άσχημα είτε προτείνεις εσύ ένα μέρος για την ψυχαγωγία σας (λέγοντας ή δείχνοντάς σου με θυμό ότι δεν του αρέσει να του υποδεικνύουν που θα πάει), είτε αφήνοντας τον ίδιο να διαλέξει κριτικάροντας την «έλλειψη» πρωτοβουλίας από μεριάς σου. Και στις δυο περιπτώσεις η επικοινωνία η λεκτική του καθώς και η γλώσσα του σωματός του θα μαρτυρά μια έντονα επιθετική στάση απέναντί σου. Ακόμα κι αν ποτέ δεν σε βρίσει ευθέως, η συμπεριφορά του είναι διαρκής στον άξονα να υποβιβάζει τον τρόπο σου, τις σκέψεις σου, τις επιλογές σου και την γνώμη σου , γιατί ο ίδιος είναι φοβερά ανασφαλής, με εξαιρετικά χαμηλή αυτοπεποίθηση κι αυτός είναι ο τρόπος του για να έχει τον έλεγχο.

Ο τύπος παθητικής επιθετικότητας. Είναι ο άνθρωπος που θα αναβάλλει πολλά πράγματα που του αναθέτεις ή που έχετε ήδη συμφωνήσει από κοινού να κάνετε, με πρόσχημα ότι εσύ δεν του εξήγησες καλά τι θα κάνατε ή ότι είσαι πολύ απαιτητικός. Ταυτόχρονα θα είναι κι απολογητικός, ώστε να μην εγκαταλειφθεί το κοινό σχέδιο από σένα, καθώς αυτό το βιώνει σαν προσωπική του εγκατάλειψη και μεγιστοποιεί ακόμα περισσότερο τον μελλοντικό θυμό του. Βρίσκεται δηλαδή σε μια μόνιμη έκφραση της επιθετικότητάς του αλλά με παθητικό τρόπο, κι αυτό είναι άκρως τοξικό για τους γύρω του.

Ο Ναρκισσιστής. Πιστεύει ότι είναι δώρο θεού για τους γύρω του και λειτουργεί σύμφωνα με αυτό. Γνωρίζει και ξέρει τα πάντα και δεν δέχεται αμφισβήτηση επ αυτού. Στερείται εντελώς ενσυναίσθησης και δυνατότητα αποδοχής των άλλων , βάζει ουσιαστικά σε έναν θρόνο τον εαυτό του και κοιτά όλο τον κόσμο από εκεί. Θα κάνει τα πάντα για να έχει συνέχεια την προσοχή.

Ο τοίχος. Είναι ο τύπος ανθρώπου που σε οτιδήποτε δεν του αρέσει θα γίνει ένα αδιαπέραστο τοίχος. Όταν τα θέματα φτάσουν σε σημεία που δεν μπορεί να διαχειριστεί με τρόπο που θα είναι ο τελικός «νικητής», θα διακόψει κάθε επικοινωνία με πρόφαση ότι αισθάνθηκε προσβεβλημένος ή αδικημένος, γιατί με το σας δημιουργήσει αισθήματα ενοχής πιστεύει ότι ανακτά τον χαμένο έλεγχο.

Η Αντικοινωνική προσωπικότητα. Είναι ο τύπος τοξικότητας που χαρακτηρίζεται από μόνιμη προσπάθεια χρησιμοποίησης των πάντων προς όφελός του. Οτιδήποτε δεν έχει ωφέλιμη πλευρά για τον ίδιο, απλά δεν υπάρχει. Δεν αισθάνεται καμία τύψη για αυτό αλλά και καμία συμπάθεια. Είναι γενικά στο φάσμα των ασυναισθηματικών ατόμων.

Κάθε τοξικότητα από τις παραπάνω, περιέχει παθολογία σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Τα άτομα που ανήκουν στον στενό οικογενειακό κύκλο αυτών των ανθρώπων συνήθως η δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, ή προτιμούν να μην αντιδρούν για να διατηρούν την δική τους ηρεμία.

Αυτό που πρέπει να γνωρίζεις και να θυμάσαι εσύ εάν βρίσκεσαι σε περιβάλλον με τέτοιο άτομο, είναι ότι πρόκειται για ψυχολογικούς χαμαιλέοντες που γνωρίζουν άριστα την χειριστική τέχνη, και θα κάνουν τα πάντα  για να επιτύχουν να έχουν διαρκώς μια αυλή που θα τους αποδέχεται και θα τους θαυμάζει. Αυτό βέβαια δυστυχώς είναι και κάτι που κρατά τους ίδιους πίσω, αλλά είναι κάτι που είτε δεν καταλαβαίνουν είτε καταλαβαίνουν πολύ αργά.

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr