Όταν είμαστε αρνητικοί δεν εκτιμάμε αυτά που έχουμε, τα όσα καλά μας συμβαίνουν, δεν δείχνουμε ούτε νοιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα ζούμε και όσα έχουμε κατακτήσει με κόπο ή με κάποια ευκολία. Μπαίνουμε σε σύγκριση με τους γύρω μας και αισθανόμαστε λίγοι. Τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά και γιατί δεν αλλάζουμε στάση και συμπεριφορά;
Οι θυμωμένοι άνθρωποι ζούνε για το παρελθόν, οι αγχωμένοι άνθρωποι ζουν για το μέλλον, με την ανάγκη για έλεγχο και τελειοθηρία, με φόβους και φοβίες για το τι μπορεί να συμβεί μελλοντικά, γεμάτοι ανασφάλειες… Οι ευτυχισμένοι, ήρεμοί και γαλήνιοι άνθρωποι ζούνε το παρόν, εκτιμούν το παρόν, έχουν στόχους για το κοντινό μέλλον, έχουν εξοικειωθεί και αποδεχτεί το παρελθόν, ζούνε σε μία ισορροπία. Εάν δεν είμαστε αυτοί οι άνθρωποι, αλλά ανήκουμε στην πρώτη κατηγορία, πρέπει να δούμε ο καθένας μας τι συμβαίνει μέσα μας, για ποιο λόγο εστιάζουμε στα αρνητικά και γκρινιάζουμε για την τροπή που έχει πάρει η ζωή μας, για τον κόσμο γύρω μας, ή για την κοινωνία μας. Ποια είναι η δική μας ευθύνη για την τροπή που έχει πάρει η ζωή μας που τόσο δεν μας ικανοποιεί; Τι πρέπει να αλλάξουμε; Τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς ή τα δεδομένα μας;
Κατσαούνη Μαρία
Ψυχολόγος (MSc)