Οι θάνατοι δημοσίων προσώπων (ηθοποιών, μουσικών, πολιτικών, κ.α) αγγίζουν τη ζωή μας. Αυτό συμβαίνει γιατί, ειδικά στην εποχή μας, με την πληθώρα μέσων επικοινωνίας (internet, περιοδικά, τηλεόραση κ.ο.κ) έχουμε τη δυνατότητα να τους "γνωρίσουμε", να μάθουμε καθημερινά νέα τους, να "τρυπώσουμε" στις προσωπικές τους στιγμές, να χαρούμε με τις χαρές και τις επιτυχίες τους, να τους νοιώσουμε με λίγα λόγια "δικούς μας ανθρώπους". Φτιάχνουμε μαζί τους μια σχέση με ιδιαίτερους κανόνες αφού αυτή η σχέση δεν είναι αμφίδρομη. Τη στιγμή λοιπόν που ο άνθρωπος αυτός θα πάψει να ζει , μοιραία θα θρηνήσουμε το θάνατό του, όπως θα κάναμε με ένα άνθρωπο δικό μας με το οποίο είχαμε μια σχέση οικειότητας.
Πως μπορώ να εκφράσω το πένθος μου για ένα δημόσιο πρόσωπο;
Μη λογοκρίνετε τον εαυτό σας επειδή θρηνείτε αυτόν τον θάνατο
Αν έχετε τη δυνατότητα παραβρεθείτε στην κηδεία ή το μνημόσυνο ή παρακολουθήστε μέσα από την τηλεόραση ή το διαδίκτυο.
Μπείτε σε forum και μοιραστείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματα σας για το θάνατο του αγαπημένου σας καλλιτέχνη/συγγραφέα/ηθοποιό κ.ο.κ
Μιλήστε με ανθρώπους από τον περίγυρο σας
Αν υπάρχει στην περιοχή σας κάποια ομάδα ανθρώπων που τους συνδέει η αγάπη τους για τον άνθρωπο αυτό (fan club), επισκεφθείτε το.
Θυμηθείτε τις αξίες και τις πράξεις των ανθρώπων αυτών. Που σας άγγιξαν; Με ποιο τρόπο επηρέασαν τη ζωή σας; Βάλτε σε πράξη τις αξίες αυτές ώστε να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος.
Ορισμένες φορές η σιωπή βοηθά στο να βάλουμε σε τάξη μπερδεμένες σκέψεις και συναισθήματα.
Σημαντική σημείωση: Παρόλο που το δημόσιο πένθος ξαφνιάζει με την ένταση των συναισθημάτων που φέρνει και μπορεί ακόμα και να γίνεται αντικείμενο λογοκρισίας , μην επιτρέψετε σε κανέναν να διακόψει την διαδικασία αυτή. Να θυμάστε ότι όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια απώλεια αυτή ξυπνά και τη μνήμη των προηγούμενων απωλειών στη ζωή μας. Αν για τον οποιοδήποτε λόγο ανησυχείτε για εσάς, μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια.
Δημήτρης Κουτζαμάνης
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Προτεινόμενα βιβλία