Η μη λεκτική επικοινωνία, η γλώσσα του σώματος όπως είναι ευρέως γνωστή ως όρος, δεν είναι κάτι που μας διδάσκεται στο σχολείο ή εκπαιδευόμαστε σε αυτήν από το σπίτι μας. Είναι κάτι που καθαρά εμπειρικά ασυνείδητα και βιωματικά αντιλαμβανόμαστε και προσπαθούμε να προσαρμοστούμε μέσω των αντιδράσεων μας.

Υπάρχει όμως μη λεκτική επικοινωνία που επιδρά θετικά στους γύρω μας , όσο θετικά επιδρούν και μερικά όμορφα ή ευγενικά λόγια. Είναι ουσιαστικά μη λεκτικά μηνύματα συμπάθειας που μπορούμε να μεταδώσουμε.

Το σημαντικό σε αυτά, σύμφωνα με τις έρευνες, είναι ότι έχουν σημαντική διαφορά ανάλογα με το φύλο, για του άνδρες , η ενεργή, ρευστή γλώσσα του σώματος είναι σημαντική. Για τις γυναίκες, όλα είναι στο πρόσωπο.

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι και στα δυο φύλα το κύριο σταθερό χαρακτηριστικό προσωπικότητας που προβλέπει τις πρώτες εντυπώσεις και στα μη λεκτικά σημάδια, είναι η εξωστρέφεια.

Αναλυτικότερα: Για τους άντρες, αν μιλούν γρήγορα (περισσότερες λέξεις ανά λεπτό), κάνουν πολλές κινήσεις του κεφαλιού, συχνές αλλαγές στάσης και αποφεύγουν τις λεκτικές ασάφειες (τύπου «εεε») όταν μιλούν βαθμολογούνται από τρίτους ως πιο συμπαθείς. Για τις γυναίκες, οι κύριες μη λεκτικές ενδείξεις που σχετίζονταν με την αρεστότητα ήταν οι πολλές εκφράσεις του προσώπου — αλλάζοντας συχνά τις εκφράσεις του προσώπου τους και αποφεύγοντας να έχουν «ουδέτερα εμφανιζόμενα», μη συναισθηματικά πρόσωπα, βαθμολογούνται από τρίτους ως πιο συμπαθείς.

Επίσης ένα σημαντικό αρνητικό στοιχείο, που είναι κοινό και στα δύο φύλα, και στις γυναίκες μειώνει τον δείκτη αυτοπεποίθησης και στους άντρες τον δείκτη εμπιστοσύνης, είναι οι συχνές επαφές του υποκειμένου με αγγίγματα του εαυτού του σε διάφορα σημεία του σώματός του.

Πηγές:

https://psycnet.apa.org/record/1986-14515-001

https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0146167288141020

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr