Λειτουργικά Άτομα σε μη Λειτουργική Κοινωνία. Είναι εφικτό;

Κατηγορία ΑΠΟΨΕΙΣ

το παρόν αποτελεί απόσπασμα απο το βιβλίο του κ.Μερσινιά "the Like Life"  που θα κυκλοφορήσει τέλη του 2013/ copyright 2010

Αναμφισβήτητα όλοι μας νοιώθουμε πλέον ότι κάτι δεν πάει καλά σήμερα με τον κοινωνικό μας ιστό και την λειτουργία του. Εύκολα προσδιορίζουμε ενόχους στο πολιτικό σύστημα (που κι εμείς επιλέξαμε),  σε γενικότητες του τύπου " ο κόσμος έχει γίνει αδιάφορος" (σαν εμείς να μην ζούμε διαδραστικά με αυτόν τον κόσμο,αλλά σαν παρατηρητές του), στην εργασία που πλεόν απαιτεί πολλά και προσφέρει λίγα (δίχως να κατανοούμε ίσως ότι κάθε εργασία έχει "οροφή" πάντα σε όσα προσφέρει, οι καταναλωτικές μας απαιτήσεις άραγε έχουν "οροφή" και τέλος;), καταλήγοντας έτσι να ζούμε σε μια κοινωνία που νοιώθουμε ότι αρρωσταίνει καθημερινά.
Τι συνιστά όμως μια κοινωνία άρρωστη και μη λειτουργική; τα σημάδια είναι εντελώς συγκεκριμένα για διάγνωση μιας μη Λειτουργικής Κοινωνίας:

*Η εμπιστοσύνη είναι σε χαμηλότερο επίπεδο της καχυποψίας
*Ανήκω κάπου σημαίνει τυφλή εμπιστοσύνη και απόλυτη ταύτιση
*Ευχάριστηση σημαίνει είμαι απασχολημένος με κάποια δραστηριότητα
*Η ειρήνη προυποθέτει απουσία συναισθήματος
*Είναι ευθύνη του ηγέτη να διατηρεί την ευτυχία μέσα στην ομάδα
*Είναι λάθος του άλλου πάντα (ατόμου)
*Αν μου μοιάσεις , θα είσαι κι εσύ ευτυχισμένος
*Δεν ξέρω τι νοιώθουν οι άλλοι
*Γίνε συναισθηματικά ανάλγητος
*Αγνόησε διαφορετικές απόψεις
*Συζητώ με το πρόσωπο , όχι με τις απόψεις του.
*Φέρνω στο προσκήνιο λάθη του παρελθόντος μόνο για να καταλάβει το άτομο που συζητώ πόσο λάθος είναι το ίδιο.
*Αντιμετώπισε.Μην διαπραγματεύεσαι
*Χρησιμοποίησε εθισμούς. Ελαττώνουν τον πόνο
Όλα αυτά δημιουργούν συγκεκριμένους τύπους πολιτών μιας κοινωνίας που κυρίως συνίστανται σε δύο κεντρικούς άξονες: ή έχουμε άτομα που δρουν εντελώς λειτουργικά εντός του κοινωνικού συνόλου μέσω της προσαρμοστικότητας αλλά αντιμετωπίζουν προσωπική δυσλειτουργία σε μεμονωμένη τους δράση (ή ακόμα και ψυχολογικό πρόβλημα), ή άτομα με καλή προσωπική λειτουργία που όμως αισθάνονται ή είναι αποκομμένα απο το κοινωνικό σύνολο με άλλου είδους ψυχικές δυσλειτουργίες όπως Αγοραφοβία, αδυναμία σύναψης σχέσεων κλπ.
Υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί όλο αυτό; Προφανώς και υπάρχει. Και όχι ένας μόνο.
Κυριότερος είναι να δουλέψουμε με τον εαυτό μας πάνω σε δύο παράλληλα και ταυτόχρονα επίπεδα: Προσωπική ειλικρίνεια με αποδοχή της διαφορετικότητάς μας και Προσωπική Ισορροπία-Αρμονία με συγχρωτισμό των λειτουργιών μας με αυτές του συνόλου, κι όχι ταύτιση. θα αναλύσω παρακάτω τους τρόπους για να επιτευχθεί αυτό.

 

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 28 Φεβρουαρίου 2022 11:54