.....Και στην πολιτική αυτό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια είναι η έλλειψη ηγετικών φυσιογνωμιών. Αυτό οδήγησε στην ύπαρξη πολυσχηματικών κομμάτων με δυσδιάκριτα όρια ιδεολογίας. Η πολιτική πλέον δεν καθοδηγείτε απο το μάρκετινγκ στα πλαίσια μιας υγιούς προώθησης προγράμματος και ιδεών αλλά έχει ταυτιστεί απολύτως μαζί του.Πολλές δε φορές, είναι μόνο μάρκετινγκ στην χειρότερη μορφή του. Σε σημείο μάλιστα που ακούς πολιτικούς λόγους του τύπου "..εντός των ημερών θα ανακοινώσουμε ένα όνομα έκπληξη στα ψηφοδέλτιά μας", σαν να πρόκειται για πρόγραμμα νυχτερινού κέντρου. Απουσιάζει πλήρως ο πολιτικός λόγος , οποίος περιορίζεται πλέον σε "τηλεοπτικές" ατάκες όσο το δυνατόν πιο φαντεζί. Βλέπουμε τηλεπερσόνες να εισάγονται στην πολιτική με μοναδικό κριτήριο την αναγνωρισιμότητά τους. Βλέπουμε βουλευτές να κάνουν πέντε ή έξι πρόβες για να αρθρώσουν δύο κουβέντες σε τηλεοπτικό μικρόφωνο.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι.."μα ναι..αλλά εμείς γιατί τους ψηφίζουμε;". Η απάντηση είναι σχεδόν απλοική. Δεν ψηφίζουμε. Αγοράζουμε. Αγοράζουμε (τηλεοπτικό συνήθως) προιόν μέσα απο μια πελατειακή κουλτούρα που μας έχει διαμορφώσει η πολιτική σκηνή τις τελευταίες δεκαετίες. Αγοράζουμε προσδοκίες που  ταυτίζονται με τις δικές μας. Συχνά αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τους προεκλογικούς λόγους των κομμάτων θα διαπιστώσουμε ότι μιλάνε σαν ψηφοφόροι, λέγοντας τι θα ήθελαν.Η πολιτική όμως δεν είναι διαπίστωση, είναι έργο. Είναι έργο που περιλαμβάνει και πολιτισμικό υπόβαθρο. Νοιώθουμε ύπαρξη πολιτισμού στο πολιτικό μας γίγνεσθαι αυτή την στιγμή; Ας μιλήσουμε για την έννοια του πολιτισμού μέσα στην πολιτική.Πολιτισμό θα χαρακτηρίζαμε....

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr