Cosmos

Κατηγορία ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο κόσμος μας, ορίζεται από δυο κύριους άξονες: τον χρόνο και την σημαντικότητα.

Χρόνος τι είναι; Χρόνος είναι το παρελθόν ,δηλαδή όσα ήδη ζήσαμε, το παρόν, όσα τώρα ζούμε , και το μέλλον, δηλαδή όσα θέλουμε να ζήσουμε.

Ο κόσμος μας όσων αφορά τον χρόνο ορίζεται όμως μόνο από το σήμερα, από όσα  στο ΤΩΡΑ ζούμε. Κόσμος μας δεν είναι το χθες (αν και υπήρξε), αλλά ούτε το αύριο αφού ακόμα δεν υπάρχει. Ψυχολογικά βέβαια συνήθως,

στο παρελθόν ζούνε οι άνθρωποι που είναι  υπερ-συναισθηματικοί και αρκετά παθητικοί. Στο μέλλον οι άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα αγχωτικοί , και υπερ-δραστήριοι. Οι λειτουργικοί άνθρωποι φροντίζουν και προσπαθούν να ζουν στο παρών, έχοντας τις εμπειρίες του παρελθόντος , και φτιάχνοντας τα όνειρα του μέλλοντος τους....

Ο δεύτερος άξονας η σημαντικότητα ορίζεται από την ανάγκη μας. Τι είναι σημαντικό; Αυτό που εγώ χρειάζομαι (ή νομίζω ότι χρειάζομαι). Αυτή η ανάγκη είναι καθαρά υποκειμενική .Το τι έχω ανάγκη εγώ είναι τελείως διαφορετικό από το τι έχεις ανάγκη εσύ. Άρα σε αυτό το σημείο ο δικός μου κόσμος μπορεί να διαφέρει τελείως από τον δικό σου.  Ή μπορεί να είναι και τελείως όμοιος; Πότε γίνεται όμοιος; Όταν οι ανάγκες έρχονται ως εξωτερικές κατευθύνσεις που επιβάλλονται (marketing), έστω και με την ψευδαίσθηση της επιλογής, τότε ναι οι κόσμοι μας μπορεί να είναι τρομαχτικά ίδιοι γιατί δεν ορίζονται από την υποκειμενική μας ματιά στους δυο αυτούς άξονες , αλλά από την όμοια κατεύθυνσή που μας δίνεται ως επιβαλλόμενη ανάγκη.

Αυτά όσων αφορά τον δικό μας κόσμο. Τι γίνεται όμως με τον κόσμο των άλλων γύρω μας; Σε ποιο βαθμό τον αντιλαμβανόμαστε και πως;

Αναγκαία συνθήκη της αντίληψης είναι η μνήμη και της μνήμης είναι η παρατήρηση. Δεν μπορώ να θυμηθώ τίποτα που δεν έχω παρατηρήσει. Για αυτό και δεν θυμόμαστε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια πράγματα, η ακόμα και εμείς οι ίδιοι δεν θυμόμαστε σε διαφορετικό χρόνο ίδια πράγματα. Και τι τελικά παρατηρώ; Ότι με ενδιαφέρει. «Έπεσε στην αντίληψή μου» , λέμε. Με την αντίληψη λοιπόν παρατηρούμε και επεξεργαζόμαστε. Οι άνθρωποι αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά πράγματα , παρατηρώντας ίδια γεγονότα.

Κι αυτό συμβαίνει γιατί η αντίληψή μας διαμορφώνεται μέσα από καθαρά υποκειμενικές πεποιθήσεις.

Highlights:

  • Η ακινησία δεν είναι σταθερότητα, όταν όλα κινούνται εμπρός, είναι οπισθοδρόμηση.
  • Δεν μπορώ να θυμάμαι τίποτα που δεν έχω πριν προσέξει
  • Η ανάγκη προστασίας του Εγώ μας, είναι αυτή που φέρνει το ψέμα ή την ανάγκη αποφυγής μιας αλήθειας.
  • Το μεγαλύτερο πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου είναι η εμμονική του αποφυγή των προβλημάτων του.
  • Η ευτυχία είναι άπιαστη γιατί εμπεριέχει δυο βασικές αποφυγές για τους περισσότερους ανθρώπους: την αλλαγή και την αφαίρεση.
  • Για τον σημερινό ρυθμό ζωής ,καμία έρευνα δεν έχει δείξει κι αποδείξει, ότι μπορεί να αποτελεί παράγοντα υγείας για τον άνθρωπο.
  • Η αυτοσυμπάθεια, δεν είναι αυτοεκτίμηση.
  • Άλλο χαρά, άλλο ευτυχία. Η ευτυχία εμπεριέχει χαρά, αλλά η χαρά δεν αποτελεί ευτυχία

*Απόσπασμα από την ομιλία μου στο TEDx του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Μάρτιος 2017

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 28 Φεβρουαρίου 2022 10:36