Παρόλο που γνωρίζουμε τα συναισθήματα που βιώνει μια γυναίκα όταν δεν μπορεί να γίνει μητέρα μοιάζει να μην ασχολούμαστε τόσο με τα συναισθήματα που βιώνει ένας άντρας ο οποίος δεν μπορεί να γίνει πατέρας.

Συνήθως ένας άντρας δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματα του και ακόμα περισσότερο τον πόνο που βιώνει επειδή δεν έχει παιδιά. Ο πόνος αυτός προέρχεται από τη γνώση ότι η κληρονομιά του θα πάψει να υπάρχει με το θάνατο του. Ως κληρονομιά εννοούμε την οικογενειακή του ιστορία,το όνομα του, κειμήλια, ιστορίες και αστεία που θα ήθελε να του διηγηθεί,δεξιότητες που θα ήθελε να του διδάξει,όπως οδήγηση,ψάρεμα κ.ο.κ. Προέρχεται επίσης από την ανάγκη του άντρα να εκπληρώσει αυτόν τον πατρικό ρόλο βοηθώντας ένα παιδί να περάσει από την παιδική στην ενήλικη ζωή.

Οι λόγοι που ένας άντρας δεν αποκτά παιδιά ποικίλλουν. Μπορεί η σύντροφος του να μην θέλει παιδιά, λόγοι γονιμότητας, μια σειρά αποτυχημένων σχέσεων που καθυστερούν την επιλογή του κατάλληλου συντρόφου,με αποτέλεσμα η ηλικία να μην είναι πλέον σύμμαχος,κοινωνικοί λόγοι καθώς και λόγω προσωπικών περιστάσεων.

Έρευνες έχουν δείξει ότι ο άντρας που δεν έχει παιδιά, επηρεάζεται περισσότερο από το γεγονός αυτό από ότι η γυναίκα. Γίνεται περισσότερο εσωστρεφής, καταθλιπτικός, θυμωμένος στις αντιδράσεις του. Έχει την αίσθηση του αποκλεισμού από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ειδικά όταν είναι παρών σε συναρτήσεις που οι συζήτηση στρέφεται γύρω από τα παιδιά και βιώνει φόβο λόγω της μοναξιάς των γηρατειών. Επίσης το στερεότυπο ότι "αντέχει" του στερεί την συναισθηματική και φυσική υποστήριξη που συνήθως παρέχεται σε μια γυναίκα.