5/ Απαιτήσεις και πίεση από την πλευρά του management. Η υψηλή συνεκτικότητα της ομάδας μπορεί να προκληθεί από τις υψηλές απαιτήσεις και πιέσεις που υφίστανται τα μέλη της. Σε περίπτωση που η ομάδα απειλείται από κάποιο κίνδυνο, τότε παραμερίζονται οι προσωπικές διαφορές των μελών της, τα άτομα δένονται περισσότερο με αποτέλεσμα να μεγιστοποιείται η συνοχή της ομάδας ακόμα και εφόσον ο κίνδυνος παρέλθει. Επιπλέον, είναι δυνατόν να δημιουργηθούν ισχυρές άτυπες ομάδες εξαιτίας μιας σκληρής διοικητικής πολιτικής προς το προσωπικό με σκοπό την προστασία και αντεκδίκηση.
6/ Όμοια εργασία. Τα μέλη της ομάδας που ασχολούνται με την ίδια ή παρεμφερή εργασία συνδέονται περισσότερο. Ωστόσο, το δέσιμο αυτό μπορεί να είναι μειωμένο στην περίπτωση που το ένα μέλος αμείβεται περισσότερο και το άλλο λιγότερο παρόλο που έχουν τις ίδιες αρμοδιότητες και ενδιαφέροντα.
7/ Κοινό υπόβαθρο. Οι πολιτισμικές, θρησκευτικές ομοιότητες των μελών που υπάγονται σε μια ομάδα καθώς και η ηλικία, το φύλο, η οικογενειακή κατάσταση είναι χαρακτηριστικά που ενισχύουν τους δεσμούς και τα ενδιαφέροντα στα πλαίσια μιας ομάδας.
8/ Επικοινωνία. Μεγάλη συνοχή σε μια ομάδα μπορεί να δημιουργήσει η εύκολη επικοινωνία μεταξύ των μελών της. Η συζήτηση των ατόμων που εργάζονται σε αυτήν αναδύει ομοιότητες, κοινά ενδιαφέροντα, αξίες και πρότυπα που αποτελούν αρωγό στην συνεκτικότητα μεταξύ των μελών της.
9/ Απομόνωση. Σε περιπτώσεις όπου μια ομάδα εργάζεται απομονωμένη από άλλες ομάδες τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα μέλη της να ταυτίζονται με αυτήν και να αναπτύσσουν μεγαλύτερη συνοχή.
10/ Ανταγωνισμός. Στην περίπτωση αυτή προκύπτουν δύο είδη ανταγωνισμού που επιδρούν πάνω στις ομάδες. Είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των ομάδων και ο ανταγωνισμός μεταξύ των μελών της ίδιας ομάδας. Στην πρώτη περίπτωση, ο ανταγωνισμός έχει θετική επιρροή όσον αφορά στην συνοχή της ομάδας. Στην δεύτερη περίπτωση είναι τις περισσότερες φορές καταστρεπτικός αφού μειώνει την συνοχή της ομάδας. Ωστόσο, όταν μια ομάδα χάνει κατά τον ανταγωνισμό αυτό, δοκιμάζονται εντάσεις και διασπαστικές τάσεις στο εσωτερικό της που μπορούν να διαταράξουν τις αρμονικές εσωτερικές σχέσεις των μελών της.
Συμπερασματικά λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι όλοι οι παραπάνω παράγοντες καθώς και τα στοιχεία φιλικότητας, τα κοινά ενδιαφέροντα, η ικανοποίηση αναγκών και ευκαιριών είναι στοιχεία που ευνοούν την συνεκτικότητα και την επιθυμία του ατόμου να συμμετέχει σε μια ομάδα. Η αξία όμως της ομάδας και ο τρόπος λειτουργίας της δεν εξαντλούνται εδώ, αυτά είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά της και θα ήταν σκόπιμο να γίνει περεταίρω αναφορά σε αυτήν σε μελλοντικά άρθρα.
Διζέ Σμαράγδα, Εργασιακή Ψυχολόγος