Όλοι μας έχουμε συνδέσει το χαμόγελο με την ευτυχία, όμως η ευτυχία και η χαρά δεν είναι τα μόνα μηνύματα που μπορεί να μεταδώσουμε με το χαμόγελο. Οι έρευνες στη μη λεκτική επικοινωνία, τόσο στη δικαστική ψυχολογία όσο και έξω από αυτήν, έχουν αποκαλύψει μια σειρά από διαφορετικούς τύπους στο ανθρώπινο χαμόγελο και τα νοήματα που μπορούν αυτά να μεταδώσουν.
Το χαμόγελο της αληθινής ευτυχίας, το οποίο ψυχολόγος Paul Ekman ειδικός στη μη λεκτική επικοινωνία έχει αποκαλέσει χαμόγελό Duchenne (από διάσημο νευρολόγο του19ου αιώνα), είναι το πλέον αναγνωρίσιμο χαμόγελο με χαρακτηριστικό κλείσιμο των ματιών που προκαλούν τις ρυτίδες γνωστές ως πόδια της χήνας στις εξωτερικές γωνίες τους. Είναι το πηγαίο χαμόγελο, το αληθινό χαμόγελο, που εκφράζει πραγματική χαρά ή και ευτυχία.
Τα εγκληματολογικά στερεότυπα είναι οι πεποιθήσεις των ανθρώπων σχετικά με τα τυπικά χαρακτηριστικά δραστών που σχετίζονται με συγκεκριμένους τύπους εγκλημάτων.
Για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι έχουν κοινές πεποιθήσεις σχετικά με τα τυπικά χαρακτηριστικά των τρομοκρατών (καταγωγή Μέσης Ανατολής, Μουσουλμάνοι άνδρες μετανάστες), για τους παιδεραστές (λευκοί, μεσήλικες παντρεμένοι άνδρες), για τους μικροεμπόρους ναρκωτικών (αμόρφωτοι, νέοι Αφροαμερικανοί άνδρες ή μετανάστες). καθώς και πολλών άλλων τύπων εγκληματιών. Σε μεγάλο βαθμό αυτά τα στερεότυπα έχουν «χτιστεί» εξαιτίας του κινηματογράφου και των προφίλ που οι δράστες τέτοιων εγκλημάτων παρουσιάζουν στις ανάλογες ταινίες.
Η πλειονότητα των ανθρώπων αναμένει από τους υπόλοιπους να είναι ειλικρινείς. Επίσης όμως, η πλειονότητα των ανθρώπων θα πει τουλάχιστον ένα ψέμα ημερησίως. Σοκαριστικό; Αληθινό
Από το αθώο ψέμα φυσικά, ως το ψέμα εξαπάτησης , η απόσταση είναι τεράστια. Και δεν λένε όλοι οι άνθρωποι ψέμα με σκοπό να εξαπατήσουν. Πολλές φορές και για να προστατέψουν. Το ψέμα όμως παραμένει ψέμα, κι ακόμα κι αν εξυπηρετεί έναν καλό συγκεκριμένο σκοπό, φθίνει την επικοινωνία.
Γιατί όμως το ψέμα βρίσκει τόσο εύκολα τον δρόμο του προς εμάς; Γιατί το πιστεύουμε εύκολα και επανειλημμένα;
Ως έγκλημα νομικά ορίζεται η επιβαρυντική συμπεριφορά ατόμου η ομάδας που προκαλεί σε άλλο άτομο ή ομάδα: απώλεια σωματικής ακεραιότητας, ελευθερίας, περιουσίας , υπόστασης και ζωής του ή και βλάβη, μόνιμη ή παροδική, επί αυτών. Δεν είναι όμως όλα τα εγκλήματα ίδια. Υπάρχουν εγκλήματα ιδιαίτερα βίαια που χαρακτηρίζονται ως ειδεχθή , που προκαλούν δηλαδή αποτροπιασμό. Οι περιπτώσεις που παρουσιάζουν έντονη ψυχοπαθολογία στην εγκληματικότητα αφορούν κατά συρροήν δολοφόνους, και δράστες σεξουαλικών εγκλημάτων. Όμως η τυχόν ύπαρξη ψυχοπαθολογίαςστους δράστες τέτοιων εγκλημάτων δεν αποτελεί την γενεσιουργό αιτία του εγκλήματος αλλά την διαμόρφωση στρεβλής αντίληψής του ίδιου για την τέλεση των αδικημάτων του. Αυτό ενισχύεται ως θεώρημα από το γεγονός ότι άτομα με ίδια ψυχοπαθολογία δεν τελούν ίδια εγκλήματα ή δεν τελούν καν εγκλήματα.
Οι δυο κύριες κατηγορίες οι οποίες παρουσιάζουν βία στο έγκλημα είναι όπως είπαμε οι κατά συρροήν δολοφόνοι και οι σεξουαλικοί δράστες. Σε αυτούς οι δυο κυριότερες υποκατηγορίες προφίλ είναι οι:..
Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα με έναν αγαπημένο συνεργάτη δικηγόρο περί γάμου και λοιπών κοινωνικών φαινομένων (!) άκουσα (με ενδιαφέρον ομολογώ) την άποψη ότι ουσιαστικά ο μόνος λόγος που παντρευόμαστε είναι η απόκτηση οικογένειας. Και συνήθως όταν λέμε οικογένεια εννοούμε στην Ελλάδα τα παιδιά, αν και προσωπικά πιστεύω ότι δυο άνθρωπο είναι οικογένεια και χωρίς παιδιά.
Φυσικά και διαφώνησα και όχι επειδή είμαι ρομαντική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είμαι! Διαφώνησα γιατί ως Δικαστικός Γραφολόγος έχω αναλάβει πάρα πολλές φορές υποθέσεις που αποδεικνύουν ότι ο γάμος είναι η μοναδική οικονομική ασφαλιστική δικλείδα απέναντι στον θάνατο. Οξύμωρο έτσι;!
Σκεφτείτε, λοιπόν,να ζείτε με έναν άνθρωπο όλη σας την ζωή αλλά είτε λόγω τύχης είτε λόγω επιλογής να μην έχετε κάνει παιδιά. Είστε οι δυο σας ένας από τους δυο ξαφνικά πεθαίνει...
Η παρενόχληση στο διαδίκτυο, συχνά αναφερόμενη κι ως cyber harassment, αφορά την οποιαδήποτε ενόχληση μέσω email, προσωπικών μηνυμάτων, ή καταχωρήσεων σε ιστοσελίδα με ευθείες αναφορές (συνήθως προσβλητικές-υποτιμητικές) προς το άτομο. Προστάδιο της παρενόχλησης είναι η επίμονη, «φαινομενικά» αθώα , και πολλές φορές «κολακευτική» ενασχόληση με την δική σου διαδικτυακή δραστηριότητα, από συγκεκριμένο άτομο. Είναι ο άνθρωπος που θα σχολιάσει το οτιδήποτε κάνεις post πριν καν προλάβεις καλά καλά να το ανεβάσεις. Θα ποστάρει συνεχόμενα πράγματα στον δικό σου τοίχο, αδιαφορώντας ότι αυτά τα βλέπουν και οι υπόλοιποι φίλοι σου. Κι αυτό θα συμβαίνει σε κάθε ώρα της κάθε μέρας, αφού συνήθως το άτομο αυτό δείχνει να είναι συνεχώς και αδιάκοπα παρών στην διαδικτυακή ζωή σου. Είναι επίσης ο άνθρωπος που θα συμμετέχει σε οποιαδήποτε συζήτηση σου με άλλους φίλους σου ακόμα κι αν δεν τον αφορά ή δεν έχει προσκληθεί σε αυτήν. Θα κάνει φίλους κάποιους φίλους σου, σίγουρα θα προσεγγίσει την οποιαδήποτε σχέση σου μόλις βρει την ευκαιρία, και πολύ συχνά θα φτάσει να κάνεις «φίλους» μέχρι και συγγενείς σου.
Μέχρι στιγμής όλο αυτό δείχνει κολακευτικό. Πότε παύει να είναι κολακευτικό;
Όταν αρχίζεις να το αντιλαμβάνεσαι ως ενοχλητικό. Εδώ αξίζει να θυμάσαι πάντα ότι: Επικίνδυνο δεν γίνεται όταν το αντιληφθείς πλέον ως ενοχλητικό, επικίνδυνο ήταν ήδη εξαρχής...
Οι τρομοκρατικές ενέργειες και οι επιπτώσεις τους στην Ψυχική μας υγεία
Κατηγορία
ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
Όταν ο φόβος είναι το όπλο
Από τις επιθέσεις στο Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο με 130 νεκρούς ως και την επίθεση μόλις την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες με περίπου 36 νεκρούς , και ενδιάμεσες τόσες άλλες επιθέσεις όπως αυτήν στην Τουρκία με πάνω από 37 νεκρούς και στο Μάλι της Δυτικής Αφρικής με 16 νεκρούς, το σίγουρο είναι ότι όλες επηρρεάζουν όχι μόνο τους ανθρώπους που ενεπλάκησαν σε οποιοδήποτε βαθμό σε αυτές και τους συγγενείς τους, αλλά κάθε άνθρωπο που πληροφορήθηκε για αυτές.
Τα συμπτώματα Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (PTSD) , όπως παρατηρεί η Διεθνής επιστημονική κοινότητα παρατηρούνται πλέον και σε άτομα που δεν σχετίστηκαν άμεσα με αυτές τις επιθέσεις κι αυτό δηλώνει πολλά για τις αλλαγές στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου στις σύγχρονες κοινωνίες.
Ο φόβος επηρεάζει άμεσα τις συμπεριφορές των ανθρώπων, αφού θα αποφύγουν μετακινήσεις ή συγκεκριμένα μέσα μεταφοράς, αλλά επίσης ο φόβος θα αυξήσει και τα επίπεδα ανθεκτικότητας μεταξύ των τοπικών κοινοτήτων.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 κανείς δεν αναφερόταν σε προσβλητική ή και επιζήμια συμπεριφορά ανάμεσα σε ένα ζευγάρι. Η σχέση τότε θεωρούνταν ένα εντελώς ασφαλές μέρος. Η βία ήταν κάτι που συνέβαινε στα μπαρ ή στους δρόμους.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι η βία στο σπίτι είναι κάτι, δυστυχώς, πάρα πολύ συχνό. Σύμφωνα με στοιχεία του 2014 περισσότερες από 4 εκατομμύρια γυναίκες...
Πολλές έρευνες έχουν γίνει σχετικά με τα videogames Και την επιθετικότητα στα παιδιά. Οι επιστήμονες έφτασαν στο συμπέρασμα πως η αυξημένη έκθεση του παιδιού σε βίαια παιχνίδια αυξάνει την επιθετικότητα του. Τι ισχύει όμως με την εγκληματική και παραβατική συμπεριφορά;
Τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν μειωμένη ευαισθησία στην βία, μειωμένη ενσυναίσθηση και μειωμένη θετική κοινωνική συμπεριφορά, ενώ αύξηση παρουσιάζεται στην επιθετική συμπεριφορά και επιθετικές τάσεις στα παιδιά που εκτίθενται στην βία των videogames.
Παρόλα αυτά υπάρχουν ελλειπή στοιχεία που να συνδέουν την εγκληματική συμπεριφορά με τα βίαια videogames. Οι ειδικοί δηλώνουν πως η εκδήλωση της εγκληματικής και παραβατικής συμπεριφοράς είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων και όχι ενός μεμονωμένου, όπως είναι η βία στα videogames. Η βία των videogamesείναι ένας παράγοντας ο οποίος συμβάλλει σε αυτό, χωρίς όμως να καθορίζει εξολοκλήρου την εκδήλωση εγκληματικής συμπεριφοράς.
Έκκληση έχει γίνει από τους ψυχολόγους στις εταιρίες και βιομηχανία των videogames για προσαρμογή του περιεχόμενου των παιχνιδιών και της συμπεριλαμβανομένης βίας, στο ηλικιακό στάδιο του παιδιού και στην ψυχολογική του ανάπτυξη, καθώς και στην ρύθμιση γονικού ελέγχου.
Κατσαούνη Μαρία-Ψυχολόγος (MSc)
Πρόκειται ουσιαστικά για το «ηλεκτρονικό βραχιόλι» που όλοι πιθανόν έχουμε δει σε ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου. Το σύστημα αυτό , στο επόμενο διάστημα θα εφαρμοστεί και στην χώρα μας, πιλοτικά κι αρχικά σε 200 κρατούμενους.
Λειτουργεί ως εξής: ένα βραχιόλι ηλεκτρονικής παρακολούθησης τοποθετείται στον αστράγαλο (συνήθως) του κρατουμένου, το οποίο εκπέμπει σήμα μέσω δορυφόρου ή δικτύου gsm. Σε περίπτωση κατ’οίκον περιορισμού τοποθετείται κι ενας σταθμός βάσης εντός της οικείας που αναμεταδίδει το σήμα στην εταιρία που είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της σωστής λειτουργίας του όλου συστήματος. Σε περίπτωση που υπάρξει απομάκρυνση από την οικoία.....
Προτεινόμενα βιβλία