Τα χαρακτηριστικά της παθητικής επιθετικότητας είναι:

Άρνηση: Αρνούνται τον αντίκτυπο της συμπεριφοράς τους. Αυτός είναι ο λόγος που κατηγορούν τους άλλους, αγνοώντας τα προβλήματα που προκαλούν. Αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη για οτιδήποτε , διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και δεναναγνωρίζουν τις υποσχέσεις ή συμφωνίες που έχουν κάνει.

Ξεχνούν: τα σχέδια που έχετε συζητήσει ή τα πλάνα που μαζί έχετε κάνει. Συχνά επίσης τα ξεκινούν αλλά τα παρατάνε αμέσως μετά. Έτσι εσείς καταλήγετε να αισθάνεστε είτε κακοί και θυμωμένοι , είτε παράλογοι.

Αργοπορία: Αποφεύγουν τα χρονοδιαγράμματα και τις προθεσμίες. Είναι μια άλλη μορφή ανώριμης εξέγερσηςτους, το να καθυστερούν.Και καθυστερούν με ατελείωτες δικαιολογίες. Δεν ακολουθούν τις ευθύνεςτους, ενώ ταυτόχρονα ζητούν την συμπόνοια και βοήθεια σας.Αποτέλεσμα είναι ότι μπορεί πχ εσείς να κάνετε περισσότερη αναζήτηση κάποιας εργασίας για λογαριασμό τους, από ό, τι κάνουν οι ίδιοι. Αποτέλεσμα να αισθάνεστε και πάλι παράλογοι ή εξαπατημένοι.

Παρεμπόδιση: Πρόκειται για μια άλλη μη λεκτική μορφή που λέει ΟΧΙ. Ότι κι αν προσπαθήσετε να σχεδιάσετε να κάνετε θα βρούνε μια αιτία για να μην συνεισφέρουν, και να πάνε όλο το σχέδιο σας πίσω.

Αμφιβολία- Ασάφεια : Μισούν το να πάρουν θέση. Δεν λένε τι πραγματικά θέλουν , την γνώμη τους. Όλα κινούνται μαζί τους γύρω από ένα «ίσως», «μάλλον», «πιθανόν». Ωστόσο, η συμπεριφορά τους λέει την αλήθεια, η οποία είναι σχεδόν πάντα ΟΧΙ. Με αυτό τον τρόπο (νοιώθουν ότι) διατηρούν τον έλεγχο και κατόπιν σας κατηγορούν ότι ελέγχονταν.

Θυμός ΠΟΤΕ: Δεν εκφράζουν την οργή τους ανοιχτά. Κατά την παιδική ηλικία, μπορεί να έχουν τιμωρηθεί όταν έδειξαν θυμό, ή δεν είχαν ποτέ τη δυνατότητα να αντιταχθούν. Η μόνη διέξοδος τους είναι η παθητική-επιθετική συμπεριφορά της «αντιπολίτευσης». Θα δείχνω καλός, θα λέω ΝΑΙ και θα κάνω ΟΧΙ.

Ανικανότητα: Όταν τελικά κάνουν ό, τι ζητάτε, πιθανόν να πρέπει να το επαναλάβετε. Δεν αφοσιώνονται πραγματικά σε τίποτα , για αυτό και τελικά δεν καταφέρνουν να κάνουν τίποτα. Ακόμα και η αφοσίωση στην πιο απλή δραστηριότητα για αυτούς σημαίνει δέσμευση, και η δέσμευση σημαίνει αυτόματα έλεγχος. Κι αυτόν δεν είναι διατεθειμένοι να τον παραχωρήσουν σε κανέναν.

Τι μπορείτε και τι πρέπει να κάνετεαπέναντι σε έναν σύντροφο (ή άλλο άτομο) με τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Επειδή όλη η συμπεριφορά της συγκεκριμένης διαταραχής είναι εντελώς έμμεσα, το πρώτο που θα πρέπει να κάνετε είναι να την αναγνωρίσετε. Για να το κάνετε αυτό αναζητήστε μοτίβο στις συμπεριφορές του και μην βγάζετε συμπέρασμα από μια η δυο μεμονωμένες. Αναζητήστε αν οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές του σας προκαλούν συναισθήματα θυμού, σύγχυσης και αμφιβολίας για την λογική σας σκέψη.

Από την στιγμή που θα την αναγνωρίσετε , είναι πολύ σημαντικό να μην αντιδράσετε. Εάν τον ματαιώσετε ή τον επιπλήξετε, αυτόματα υποσυνείδητα παίρνετε τον ρόλο γονιού, κι αυτό θα τον κάνει να επαναστατήσει περισσότερο.

Εξηγήστε του ότι έχετε ένα πρόβλημα ως σχέση και θα πρέπει να αναζητήστε βοήθεια. Εάν του δείξτε ότι θα είστε συνεργάτης του, στην επίλυση του προβλήματος από τον ίδιο με την βοήθεια ειδικού, θα είναι πιο δεκτικός στη μεταξύ σας καθημερινότητα. Παράλληλα βέβαια ορίστε τα όρια σας για να δοθεί οριστική λύση, γιατί η καθημερινή τριβή με ένα άτομο με την συγκεκριμένη διαταραχή είναι εξαιρετικά ψυχοφθόρα και εξαντλητική. Μην ρισκάρετε την δική σας ψυχική υγεία για χάρη μιας ασθένειας που δεν θέλει να επιλύσει.

Mersinias Thomas, TEDx speaker,

Clinical Psychologist, Mental Health Counselor

©www.mersinias.gr