Φοβόμαστε τόσο γι αυτά που θα έρθουν που δεν κοιτάμε αυτά που ήδη έχουν έρθει…
Συναισθήματα έντονα, νοσταλγικά, άσχημα, απογοήτευσης, χαράς, πόνου, συγκίνησης, εκδίκησης, διεκδίκησης και άλλα πολλά που υπάρχουν μέσα μας ή φοβόμαστε πως θα έρθουν ή ελπίζουμε πως θα βιώσουμε.
Τα συναισθήματα μας ανεβάζουν και μας κατεβάζουν και κάποιες άλλες φορές μας ωριμάζουν. Περνάμε διάφορα στάδια στη βίωσή τους και προκαλούνται από καταστάσεις καθημερινές, είναι ο τρόπος που οι ίδιοι νιώθουμε για τον εαυτό μας και τους γύρω μας και πως εκείνοι για μας. Ποιος είναι ο αντίκτυπός μας αν είμαστε αρκετοί, επαρκείς, ή αν δεν είμαστε. Χιλιάδες σκέψεις και άλλα τόσα παρακλάδια σκέψεων.
Καλούμαστε να αποφασίσουμε ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο και φοβούμενοι του τι θυσιάζομε και ποια επίδραση οι αποφάσεις θα έχουν σε μας.
Τα συναισθήματα είναι ευλογία, είναι ο τρόπος για να καταλάβουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Έχουν ηλικία ξεκινούν από έμβρυα και γίνονται ενήλικες, ύστερα μεσήλικές και τέλος ηλικιωμένοι. Περνούν στάδια και αποτέλεσμα αυτών η συμπεριφορά μας. Η στάση μας σε όσα έχουν έρθει και σε εκείνα που θα έρθουν.
Είναι έμβρυα όταν δεν έχουμε καταλάβει ότι υπάρχουν γίνονται παιδιά όταν συνειδητοποιούμε την ύπαρξή τους, ενηλικιώνονται όταν τα βιώνουμε, ανθίζουν όταν έχουν αντέξει και τελικά ωριμάζουν όταν τα έχουμε κρατήσει. Όταν καταφέραμε να ξεπεράσουμε κρίσεις και ανεβήκαμε ένα σκαλοπάτι στα μάτια μας επειδή τα καταφέραμε και συνεχίσαμε και προχωρήσαμε.
Χρειάζεται να περάσουμε τα στάδια για να τους δώσουμε την πραγματική τους υπόσταση, να ξεχωρίσουμε την υπερβολή που μας δημιουργεί το άγχος και η ανασφάλεια, ώσπου να φτάσουμε στο σημείο της ασφάλειας και της αποδοχής τους.
Αυτό μπορεί να συμβεί όταν δοκιμαστούμε και δοκιμάσουμε, μόνο τότε μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε ποιοι πραγματικά είμαστε τι μπορούμε να ανεχτούμε και γιατί. Ή τι δεν μπορούμε να ανεχτούμε και γιατί. Εκεί είναι το σημείο που έχουμε αρχίσει να τα αναγνωρίζουμε και εκεί ακριβώς είναι που μπορούμε να τα προσφέρουμε να τα ανταλλάξουμε που μπορούμε να τα κοιτάμε, χωρίς να τρέμουμε στην εκδήλωσή τους.
Προσπάθεια, αναγνώριση, αποδοχή, σεβασμός είναι μερικές από τις λέξεις που συνθέτουν το στάδιο της αναγνώρισή τους.

Καλλιντέρη Γεωργία, Κοινωνική Λειτουργός