Αν και τα περισσότερα όνειρα που βλέπουμε είτε δεν τα θυμόμαστε, είτε είναι περισσότερο προσωπικά κι αφορούν συγκεκριμένες καταστάσεις που ήδη ζούμε, υπάρχουν κάποια όνειρα που έχουν αναφερθεί ως τα πιο κοινά ανάμεσα σε όλα τα όνειρα. Αυτή είναι η ψυχολογική ερμηνεία τους:

Πτώση από υψηλό κτίριο

Δηλώνει συνήθως την αγωνία για την απώλεια ελέγχου σε γεγονότα που ζούμε. Νοιώθουμε ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε ή τροποποιήσουμε την εξέλιξή τους, κι αυτό μας φοβίζει και βιώνεται ως μια «πτώση κινδύνου». Μπορεί να αφορά γεγονός, πρόσωπο ή και γενικότερη κατάσταση , την οποία θα πρέπει να προσπεράσουμε αν θέλουμε να λυθεί το άγχος που την συνοδεύει.

Εξερεύνηση σε ένα άγνωστο ή εγκαταλελειμμένο δωμάτιο

Συνήθως αφορά την αγωνία μας για ένα νέο ξεκίνημα που μας ζητά συγκεκριμένες ικανότητες που φοβόμαστε ότι δεν έχουμε....

Το χιούμορ το χρησιμοποιούμε καθημερινά στη ζωή μας. Κάποιοι άνθρωποι το χρησιμοποιούν πολύ συχνά, σχεδόν αυθόρμητα, πολλές φορές σε βαθμό που ενοχλεί τους άλλους, ενώ κάποιοι άλλοι δυσκολεύονται να αστειευτούν και να χρησιμοποιήσουν χιούμορ. Το χιούμορ έχει οριστεί ως μια μορφή επικοινωνίας με πολλαπλές έννοιες, αναλόγως την χροιά που εμπεριέχει όπως πνεύματος, αστεϊσμού, κακίας, ειρωνείας ή σαρκασμού…

Πολλές φορές παρέχει ανακούφιση από την ένταση, μας βοηθάει να βγούμε από κάποια δύσκολη θέση, το χρησιμοποιούμε για να ελαφρύνουμε ένα βαρύ κλίμα ή κάποια στιγμή αμηχανίας. Άλλες φορές απλά το χρησιμοποιούμε ως μία μορφή συγκατάβασης που περικλείει θετικά συναισθήματα σε σχέση με τον συνομιλητή μας. Ενισχύει την σχέση με τον συνομιλητή μας, φέρνει τα άτομα πιο κοντά, «σπάει τον πάγο», βοηθά στο χτίσιμο διαπροσωπικών δεσμών και προκαλεί συναισθήματα ευφορίας...

Υπάρχουν τύποι τοξικών ανθρώπων στα socialmediaαλλά και ανθρώπων με απλά επιβαρυντικές για την ηρεμία μας συμπεριφορές που σίγουρα δεν μας κάνουν καλό. Μήπως πρέπει σήμερα κιόλας να επανεξετάσεις τους διαδικτυακούς σου φίλους; Με μερικά unfriend, η ψυχολογία σου θα σε ευγνωμονεί

·         Ο Πολιτικός Αναλυτής. Είναι ο άνθρωπος που θα ξεκινήσει την μέρα της διαδικτυακής σου παρέας κριτικάροντας και βρίζοντας πρόσωπα και πράγματα της πολιτικής σκηνής . Κι αυτό θα συνεχίσει να κάνει στο μεγαλύτερο μέρος της μέρας του. Αυτό δεν έχει άλλο αποτέλεσμα από το να ξεκινάς απλά με άσχημη διάθεση εσύ την δική σου μέρα. Στην ίδια κατηγορία είναι επίσης οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι πρέπει να λειτουργούν σαν τηλεοράσεις και να αναμεταδίδουν την οποιαδήποτε είδηση πέσει στην αντίληψή τους

Η κοινωνική μας δικτύωση αποτελεί ακόμα για όλους μας,  ένα αρκετά πρόσφατο φαινόμενο, που εισήχθη απότομα στην ζωή μας την τελευταία δεκαετία, με πλήθος κοινωνικών δικτύων και «πρωτεργάτη» το facebookπου ξεκίνησε την λειτουργία του επίσημα τον Φεβρουάριο του 2004. Ως εκ τούτου είναι πολύ νωρίς ακόμα για μελετηθούν οι πραγματικές επιπτώσεις του στην ζωή μας, η επιρροή του στον συναισθηματικό και ψυχικό μας κόσμο.

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλοι θα πάρουν λίγες μέρες άδεια από τη δουλειά για να ξεκουραστούν και να περάσουν χρόνο με τους αγαπημένους, τις οικογένειες, τα παιδιά και τους φίλους τους. Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η «άδεια» στα άτομα που είναι workaholics; Μπορούν άραγε να χαλαρώσουν και να ξεκουραστούν ή μήπως είναι κάτι που δεν τους ευχαριστεί;

Πόσο δύσκολο είναι να βρούμε την ευτυχία; Όλο και περισσότεροι άνθρωποι στις μέρες μας δυσκολεύονται να βρουν τι είναι αυτό που τους λείπει για να είναι ευτυχισμένοι. Υπάρχουν άτομα μίζερα, θλιμμένα, ανικανοποίητα, τα οποία όμως φαινομενικά δείχνουν να τα έχουν όλα στη ζωή τους, και άτομα με σοβαρά προβλήματα τα οποία δείχνουν ήρεμα, χωρίς να μεμψιμοιρούν και να παραπονιούνται. Που βρίσκεται για τον καθένα η ευτυχία; Στις φιλοδοξίες, στην επίτευξη των στόχων, στην ολοκλήρωση του προγραμματισμένου πλάνου ζωή όπως ο καθένας το έχει ορίσει στο μυαλό του, σε μια καλή δουλειά ή στην οικογένεια;...

Είναι σαν ένα νέφος να έχει σκεπάσει όλη τη χώρα, μολύνοντας τους πολίτες της με μία μαζική μορφή κατάθλιψης και προκαλώντας τους το έντονο αίσθημα της συλλογικής ενοχής. Οι ψυχολογικές επιδράσεις της κρίσης είναι ίσως πολύ πιο σημαντικές από  τις οικονομικές. Τις επιπτώσεις που η κρίση είχε στην ψυχοσύνθεση των Ελλήνων εξετάζει μεγάλη έρευνα του Εργαστηρίου Ψυχολογικών Εφαρμογών & Επικοινωνιακού Σχεδιασμού του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Όπως αποδεικνύεται η συλλογική δράση είναι η λύση στην ψυχολογική κρίση.

Η έρευνα μελέτησε τον τρόπο με τον οποίο  οι πολίτες βιώνουν συναισθηματικά την κρίση και το βαθμό στον οποίο τα συναισθήματα που νιώθουν οδηγούν σε μορφές ατομικής ή κοινωνικής δράσης ή αδράνειας. Η έρευνα έγινε με συνεντεύξεις βάθους, μέσης διάρκειας περίπου μιάμισης ώρας,  σε 40 άτομα ηλικίας από 23 έως 70 ετών και των δύο φύλων, από διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας και ποικίλα επίπεδα εκπαίδευσης. Το ένα τρίτο των συμμετεχόντων ήταν απολυμένοι ή άνεργοι.

Στους περισσότερους ο τίτλος θα φανεί παράξενος καθώς μέσα σε μια τόσο μικρή πρόταση βλέπουν μαζί δύο τόσο «αταίριαστες» λέξεις. Είναι όμως πράγματι αταίριαστες;

Να εξηγήσουμε καταρχήν γιατί λαμβάνονται ως αταίριαστες...

Κάποτε οι άνθρωποι με tattoo χαρακτηριζόντουσαν ως περιθωριακοί, δυσκολευόντουσαν να βρουν εργασία και γύρω από το άτομο τους επικρατούσε η ταμπέλα του ατόμου με παραβατική συμπεριφορά και αντιδραστικό χαρακτήρα. Σταδιακά αυτή η νοοτροπία άλλαξε, τα tattoos έγιναν αποδεκτά και τα τελευταία χρόνια θα μπορούσε κάποιος να πει ότι έγιναν μόδα. Αύξηση όμως έχει παρατηρηθεί και στις αφαιρέσεις των tattoos. Ποιοι επιλέγουν να σημαδέψουν το σώμα τους και για ποιους λόγους το μετανιώνουν όσοι προχωρούν σε αφαίρεση; Είναι μόδα τα tattoos ή μήπως υποδηλώνουν κάτι παραπάνω;

Πολλοί διατηρούν την άποψη ότι κάτι ωραίο δεν το σημαδεύεις ποτέ. Τα graffiti γίνονται πάνω σε τσιμεντένια κτήρια και μουντούς τοίχους με σκοπό να ομορφύνουν την ασχήμια τους. Η μητέρα φύση δεν σημαδεύεται ποτέ! Δεν βλέπουμε graffiti πάνω σε δέντρα, σε βράχους κτλ..είναι από την φύση τους όμορφα! Ισχύει το ίδιο και με το ανθρώπινο σώμα; Μήπως οι άνθρωποι με tattoo δεν είναι ικανοποιημένοι με το σώμα τους και την εμφάνιση τους και επιλέγουν με αυτού του είδους την τέχνη να το ομορφύνουν; Μήπως κρύβουν ανασφάλειες;

Σύμφωνα με μελέτες έχει παρατηρηθεί άνθιση στα tattoo στις νεαρές ηλικίες κάτω των 25 ετών. Πλέον, περισσότεροι νέοι από ποτέ έχουν tattoo. Αυτά είναι και τα άτομα τα οποία αργότερα φαίνεται να το μετανιώνουν. Σε αυτό το ηλικιακό στάδιο το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τον υπολογισμό μελλοντικών συνεπειών και ρίσκα δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως (προμετωιαίος φλοιός). Ως αποτέλεσμα, οι νέοι είναι πιο παρορμητικοί, επιρρεπείς σε επικίνδυνες συμπεριφορές και ρίσκα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις μελλοντικές επιπτώσεις. Περνώντας τα χρόνια οι περισσότεροι κοιτούν πίσω τη ζωή τους και απορούν με κάποιες αποφάσεις τους και την ¨αφέλεια¨ τους να εμπλακούν σε επικίνδυνες συμπεριφορές.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την κουβέντα από φίλους μας; Πόσες φορές δεν έχουμε ξεστομίσει εμείς οι ίδιοι το «δεν έχω άλλη επιλογή!» ή «Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς!». Πολλές φορές ακούω αυτή τη φράση από πελάτες μου, η οποία συνοδεύεται από το αίσθημα του εγκλωβισμού, του περιορισμού, της πίεσης και κατ επέκταση της αποκαρδίωσης. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Όντως έρχεται κάποια στιγμή που δεν έχουμε τον έλεγχο σε όσα μας συμβαίνουν;

Παρότι συχνά αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε επιλογές και ότι οι καταστάσεις μας οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές, τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Οι επιλογές μας είναι θέμα προτεραιοτήτων.  Μπροστά σε ένα προβληματισμό καλούμαστε να δούμε όλες τις επιλογές που μας δίνονται, να ζυγίσουμε τις συνέπειες και το κόστος της κάθε επιλογής μας και τελικά να επιλέξουμε σύμφωνα με αυτό. Το κόστος λοιπόν, φαίνεται να είναι αυτό που θα καθορίσει την επιλογή στην οποία θα οδηγηθούμε, καθώς και το αν μπορούμε να σηκώσουμε το εκάστοτε κόστος και συνέπεια.

Πολλές φορές αυτό το κόστος είναι συναισθηματικό...