Η διάθεση μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι συνεχώς καλή. Οι διακυμάνσεις της ωφελούν την κριτική μας σκέψη και οδηγούν σε σωστότερες επιλογές στο μέλλον. Όταν όμως υπάρχει κακή διάθεση για πολύ καιρό αυτή σίγουρα δυσκολεύει την καθημερινή μας λειτουργικότητα και μπορεί να αποτελεί και σημάδι ως προ-στάδιο Κατάθλιψης.

Υπάρχουν συνήθειες στην συμπεριφορά και την αντίδραση μας, που μπορούν να επιβαρύνουν την κατάσταση αυτή.

• Η απάθεια της παθητικότητας. Συχνά την ονομάζουμε και λήθαργο ακριβώς γιατί μας βυθίζει σε μια απραγία από την οποία για να βγούμε δυσκολευόμαστε πολύ. Προέρχεται από την αρχική εσφαλμένη αντίληψη ότι θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια το να διορθώσω κάτι , που μοιάζει στο μυαλό μου ανώφελο έστω και να το ξεκινήσω. Οπότε διαλέγω να μην προσπαθήσω καν . Tip: Κάθε μεγάλη διαδρομή ξεκίνησε με ένα βήμα. Ο αρχικός στόχος είναι το πρώτο αυτό βήμα, όχι η ολοκλήρωση της πορείας....

Μια πρόσφατη μελέτη (Απρ2020) ,από το Arlington Texas University αποκαλύπτει ότι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ανήσυχοι και ευάλωτοι, είναι πιο πιθανό να βασίσουν τη λήψη αποφάσεών τους σε ατεκμηρίωτες πληροφορίες που αγγίζουν το συναίσθημά τους και όχι σε πραγματικά γεγονότα.

Η μελέτη, με τίτλο "Όταν οι οδυνηρές ιστορίες υπερτερούν των ψυχρών σκληρών γεγονότων: Μια μετα-ανάλυση της ατεκμηρίωτης προκατάληψης" δημοσιεύεται στο Organizational Behavior and Human Decision Processes.

Διαπιστώθηκε λοιπόν ότι οι άνθρωποι , ειδικά σε καταστάσεις ιατρικής ανάγκης ή υψηλής απειλής για την υγεία , (όπως είναι η τρέχουσα κατάσταση της πανδημίας), εμπιστεύονται περισσότερο και λαμβάνουν αποφάσεις με γνώμονα τα ατεκμηρίωτα συναισθήματα τους τα οποία εξηγούν στο μυαλό τους ως βάσιμες πληροφορίες, παρά στα γεγονότα τα οποία δίνουν τα ρεαλιστικά κριτήρια για την λήψη οποιασδήποτε απόφασης

Η τροφική δυσανεξία (ή τροφική ευαισθησία) είναι εκείνη η διατροφική δυσλειτουργία κατά την οποία ο οργανισμός ενός ατόμου δυσκολεύεται να αφομοιώσει ένα συγκεκριμένο είδος τροφής, το οποίο είδος αν καταναλωθεί προκαλεί πεπτικά συμπτώματα. Αυτά τα προβλήματα ποικίλλουν για κάθε άτομο.

Όταν μιλάμε για δυσανεξία σε τροφές το μυαλό όλων πάει αποκλειστικά στις σωματικές επιπτώσεις της, δηλαδή στο φούσκωμα, στον στομαχικό πόνο, την δυσφορία κλπ . Υπάρχουν όμως και οι ψυχολογικές επιπτώσεις , που συχνά περνάνε σε δεύτερη μοίρα και δεν υπολογίζονται ως εξίσου σημαντικό πρόβλημα.

Το άγχος επηρεάζει όλα τα συστήματα του σώματος μας, από μυοσκελετικό και αναπνευστικό ως και το αναπαραγωγικό.

Στο Μυοσκελετικό σύστημα

Όταν το σώμα είναι στρεσαρισμένο, οι μύες τεντώνονται. Η μυϊκή ένταση είναι σχεδόν μια αντανακλαστική αντίδραση στο άγχος - ο τρόπος προστασίας του σώματος από τραυματισμούς και πόνο. Με ξαφνικό άγχος, οι μύες τεντώνονται ταυτόχρονα και στη συνέχεια απελευθερώνουν την έντασή τους όταν περάσει το άγχος. Το χρόνιο στρες προκαλεί τους μύες στο σώμα να βρίσκονται σε μια περισσότερο ή λιγότερο διαρκή κατάσταση επιφύλαξης.

Οι τεχνικές χαλάρωσης έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν αποτελεσματικά την ένταση των μυών και του προκαλούμενου στρες.

Τα social media μαζί με όλα όσα φέρανε στη ζωή μας, δημιούργησαν και κάποια σύνδρομα όπως αυτό του FOMO. Το συγκεκριμένο αναφέρεται στο Fear Of Missing Out. Το FOMO έρχεται να αυξήσει τα επίπεδα άγχους στη ζωή των χρηστών. Ουσιαστικά είναι ο φόβος των χρηστών μήπως χάσουν κάτι σημαντικό από όσα συμβαίνουν διαδικτυακά, η μεγάλη ανάγκη που αισθάνονται οι χρήστες να τσεκάρουν συνεχών τα social media τους, και να αισθάνονται πως είναι συνεχώς σε επικοινωνία/σύνδεση με τους άλλους χρήστες. Έχει χαρακτηριστεί ως ένα είδος κοινωνικού άγχους με ψυχαναγκαστικά στοιχεία. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο χρήστης ξυπνάει μέσα στη νύχτα για να τσεκάρει το κινητό του, να δει μήπως έχασε κάποιο μήνυμα, αίτημα ή ευκαιρία κοινωνικής συναναστροφής. Σύμφωνα με έρευνα το FOMO είναι πιο συχνό σε άτομα που έχουν ανικανοποίητες ψυχολογικές ανάγκες, όπως το να θέλουν να είναι αρεστοί και να γίνονται σεβαστοί.

Κατσαούνη Μαρία-Ψυχολόγος Υγείας (MSc)

1.Τα προβλήματα μου θα λυθούν σε 1-2 συνεδρίες

Πέραν σπάνιων περιπτώσεων , όπου 1-2 συνεδρίες συμβουλευτικής αρκούν, η ψυχοθεραπεία απαιτεί χρόνο και φυσικά προσπάθεια.

2.Ο ψυχολόγος Θα μου λύσει το πρόβλημα μου.

Ο ψυχολόγος δεν θα πει στον θεραπευόμενο τι να κάνει. Ο ψυχολόγος ή ψυχοθεραπευτής δίνει μια κατεύθυνση μέσα από τις συνεδρίες, έτσι ώστε ο θεραπευόμενος μόνος του να επιλέξει πως θα ήθελε να πορευτεί και τι θα τον ωφελήσει περισσότερο.

3.Δεν χρειάζεται να πάω γιατί όλα είναι στο μυαλό… θα το ξεπεράσω μόνος μου ή θα περάσει μόνο του με τον καιρό…

Το Σύνδρομο Cotard, γνωστό επίσης και ως Μηδενιστική Ψευδαίσθηση ή  Ψευδαίσθηση Cotard, ή  ως Σύνδρομο Ζωντανού πτώματος, είναι μια από τις ίσως πιο ιδιαίτερες νοητικές-ψυχολογικές Διαταραχές. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτό , βιώνουν την πεποίθηση (ψευδαίσθηση) ότι είναι νεκροί, ή ότι μερικώς είναι νεκροί (όργανα του σώματος τους απουσιάζουν) ή ότι δεν έχουν καθόλου αίμα ή ότι δεν υπάρχουν γενικά. Είναι τόσο ισχυρό για τους ίδιους αυτό το βίωμα (ψευδαίσθηση) , που σε μερικές περιπτώσεις τέτοιοι ασθενείς έχουν ισχυριστεί ότι μπορούν να μυρίσουν την αποσύνθεση του δέρματος τους. Το ισχυρό παράδοξο στους ασθενείς με Σύνδρομο Cotard είναι ότι ακριβώς αυτή η εντύπωσή τους ότι είναι νεκροί, τους δίνει και μια αίσθηση προσωπικής αθανασίας....

Ο Hans Jürgen Eysenck ήταν Άγγλος ψυχολόγος που γεννήθηκε στη Γερμανία και πέρασε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στη Μεγάλη Βρετανία εξαιτίας δίωξης του από τους Ναζί. Έμεινε στη μνήμη κυρίως για το έργο του σχετικά με τη νοημοσύνη και την προσωπικότητα, τα ερωτηματολόγια προσωπικότητας και τις απόψεις του για τις φυλετικές διαφορές της νοημοσύνης. Την εποχή του θανάτου του ήταν ο πιο συχνά αναφερόμενος ψυχολόγος στην επιστημονική βιβλιογραφία.

Ο Eysenck εντόπισε δύο βασικές διαστάσεις της προσωπικότητας. Η πρώτη ονομάζεται «εσωστρέφεια- εξωστρέφεια» και η δεύτερη «νευρωτισμός-σταθερότητα». Αργότερα, πρόσθεσε και μία τρίτη διάσταση που την ονόμασε «ψυχωτισμός-σταθερότητα»...

Πρόκειται για το φαινόμενο κοινωνικής ψυχολογίας, σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι αποφεύγουν να βοηθήσουν κάποιον που κινδυνεύει όταν άλλα άτομα είναι παρόντα . Το φαινόμενο απασχόλησε για πρώτη φορά τα ΜΜΕ στις ΗΠΑ το 1964, όταν μια νεαρή γυναίκα, η Kitty Genovese, δολοφονήθηκε έξω από το διαμέρισμα της σε κεντρική περιοχή της Νέας Υόρκης. Περίπου 38 γείτονες της βρίσκονταν εκεί κατά τη διάρκεια του συμβάντος, όμως κανείς δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει. Από τότε άρχισαν διάφορα πειράματα με στόχο την κατανόηση και εξήγηση του φαινομένου.

Το σύνολο των πειραμάτων αυτών κατέδειξε μερικά πολύ σημαντικά στοιχεία που εξηγούν ως έναν βαθμό το γιατί οι άνθρωποι δεν σπεύδουν σε βοήθεια ειδικά όταν κι άλλα άτομα είναι παρόντα, με τελικό αποτέλεσμα να παρουσιάζεται το παράδοξο ότι οι πιθανότητες να δεχθεί βοήθεια ένα άτομο που ξαφνικά βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης είναι σχεδόν αντιστρόφως ανάλογη με το πλήθος των ατόμων που παρευρίσκονται....

Ο εγκλεισμός, ο ιός και όλες οι αλλαγές, τις οποίες έφερε μαζί του η νέα συνθήκη στην οποία ζούμε τον τελευταίο χρόνο, δημιούργησαν μια σειρά αλυσιδωτών προβλημάτων τόσο στην καθημερινότητα , την λειτουργικότητα αλλά και τον ψυχισμό μας. Πολλά προβλήματα βγήκαν στην επιφάνεια και άλλα τόσο δημιουργήθηκαν από τα όσα ζούμε. Γνωρίζουμε βέβαια πως η ψυχική μας υγείας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οργανική μας υγεία. Παρακάτω ακολουθούν 5 κοινά προβλήματα και αλλαγές , τα οποία μπορούμε να παρατηρήσουμε στην υγείας μας, ως αποτέλεσμα του COVID 19:

1. Αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στον ύπνο μας
2. Ευερεθιστότητα. Είμαστε πιο ευέξαπτοι
3. Έχουμε συστηματικό μηρυκασμό αρνητικών σκέψεων
4. Ταχυκαρδίες, δύσπνοια και αυξημένη πίεση. Το σώμα μας σε συνθήκες έντονου στρες και άγχους εκκρίνει συγκεκριμένες ορμόνες οι οποίες είναι υπεύθυνες για τα συμπτώματα αυτά.
5. Αδυναμία ξεκούρασης. Παρ’ότι είμαστε πολλές ώρες στο σπίτι, αυτό δεν μας ξεκουράζει, αντίθετα αισθανόμαστε κόπωση και έχουμε αδυναμία χαλάρωσης
6. Υπερβολική σκέψη και υπερανάλυση γεγονότων και καταστάσεων
7. Απόγνωση και καταθλιπτική διάθεση

Κατσαούνη Μαρία-Ψυχολόγος Υγείας (MSc)