Για όλους μας τον τελευταίο καιρό η ακρόαση ειδήσεων δεν αποτελεί μια παραγωγική δραστηριότητα απόκτησης γνώσεων επι συγκεκριμένων θεμάτων, όπως θα όφειλε κάθε ενημέρωση να είναι, αλλά μια εξαιρετικά επίπονη διαδικασία. Ο περιορισμός των ειδήσεων έδειξε στην αρχή να λειτουργεί για αρκετούς ανθρώπους , αλλά πλέον είναι τόσο υψηλός ο καταιγισμός ενημέρωσης από τόσες πολλές διαφορετικές πηγές, που ο φόβος φαντάζει αναπόφευκτος ακόμη κι αν η ενημέρωση είναι περιορισμένη.

Κανένας δεν είναι τέλειος

Όλοι κάνουμε λάθη

Μόνο αν μένεις άπραγος δεν κάνεις λάθος

Από τα λάθη μας μαθαίνουμε

Φράσεις κλισέ, που όλοι μας έχουμε ακούσει όχι μια αλλά πολλές φορές και σε διαφορετικές καταστάσεις. Ίσως τις έχουμε πει και εμείς οι ίδιοι σε φίλους μας που βρέθηκαν σε μια δύσκολη στιγμή.

Ενοχή αισθανόμαστε όταν κάνουμε κάτι λάθος το οποίο επηρέασε κάποιον τρίτο χωρίς την θέληση του. Πολλές φορές αυτό γίνεται και χωρίς καν την δική μας θέληση, με την έννοια της σκοπούμενης πρόθεσης. Είχαμε με απλά λόγια λανθασμένη εκτίμηση ή διαφορετικό σκοπό από το αποτέλεσμα το οποίο τελικά συνέβη.

Η σχέση υγείας και ψυχολογίας παρόλο που δεν είναι πάντα ξεκάθαρη ως προς το πως λειτουργεί, φαίνεται να είναι άμεσα συσχετισμένη. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη σχέση στρες-ασθένειας, καθώς υπάρχουν πολλά ευρήματα τα οποία επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι πολλοί παράγοντες μπορούν να συνεισφέρουν στην μείωση του στρες και κατ’ επέκταση στην βελτίωση της υγείας. Παρακάτω ακολουθούν κάποιοι βασικοί παράγοντες οι οποίοι παίζουν ρόλο στην σχέση ασθένειας-στρες.

Πολλές φορές οι πελάτες μου με ρωτάνε «Πώς θα καταλάβω τοξικός;», « Πώς μπορώ να αναγνωρίσω τα σημάδια πριν έρθω πολύ κοντά του;»
Οι τοξικοί άνθρωποι υπάρχουν γύρω μας φορώντας διάφορα προσωπεία. Όλοι μας έχουμε έρθει σε επαφή με τοξικούς ανθρώπους, ανθρώπους οι οποίοι μας προκαλούν αρνητικά συναισθήματα, ανθρώπους με τους οποίους έχουν δημιουργηθεί δυσλειτουργικές σχέσεις, ανθρώπους που εκ των υστέρων καταλάβαμε πόσο τοξικοί ήταν για μας.

Σήμερα , ίσως περισσότερο από ποτέ, η ανάγκη των ανθρώπων για επαφή έχει αυξηθεί. Η φιλία είναι αναμφισβήτητα ισχυρή αξία στην ζωή κάθε ανθρώπου, κι όσο κι αν απογοητευόμαστε από τις φιλικές κατά καιρούς σχέσεις μας, πάντα αναζητούμε τον πραγματικό φίλο, αυτόν ή αυτήν που θα μας νιώσει και θα μας σταθεί. Από την άλλη , η αναζήτηση της μοναδικής και ιδεατής αγάπης στο πρόσωπο μιας σχέσης, είναι το βασικό ζητούμενο για τον καθένα μας σε κάθε στιγμή της ζωής μας.

Είναι ή μπορεί να είναι ο σύντροφος μας ταυτόχρονα και ο καλύτερος φίλος μας; Κι αν ναι, μήπως ο καλύτερος φίλος μας μπορεί να γίνει και μελλοντικός σύντροφός μας; Τι είναι λειτουργικό; Και τι όχι;...

Σε κάθε επικοινωνία μας, ο σκοπός είναι να μεταφέρουμε τα όσα σκεφτόμαστε στον συνομιλητή μας με τρόπο που θα τα κατανοήσει ώστε και πιθανόν να τα αποδεχθεί. Η απαραίτητη προϋπόθεση κάθε επικοινωνίας είναι η θετική ατμόσφαιρα, αυτή δημιουργεί κι αναπαράγει εμπιστοσύνη. Η επικοινωνία μας είναι λεκτική αλλά και μη λεκτική.

Είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι , διαβάζουμε τα μη λεκτικά μηνύματα των συνομιλητών μας πολλές φορές μέσα στην ημέρα, αλλά και μεταδίδουμε ανάλογα άπειρα μηνύματα. Σε όλη την μη λεκτική επικοινωνία μας υπάρχουν σημεία τα οποία είναι ο κορμός αυτής της επικοινωνίας:

•           Οι εκφράσεις του προσώπου. Η θετική διάθεση ενεργοποιεί τους μυς του χαμόγελου ενώ αντίθετα μια αρνητική διάθεση τους μυς εκείνους που θα δείξουν το πρόσωπό μας συνοφρυωμένο. Έρευνες έχουν δείξει ότι μπορούμε να αντιληφθούμε το χαμόγελο του συνομιλητή μας ακόμα κι αν δεν τον βλέπουμε , από την χροιά της φωνής του. Αυτό είναι κάτι που αξίζει να θυμόμαστε όταν επικοινωνούμε τηλεφωνικά...

Συχνά η εποχή μας περιγράφεται ως η εποχή του στρες και του άγχους. Πράγματι οι διαταραχές άγχους είναι από τις συχνότερες σε εμφάνιση σήμερα ανάμεσα στις ψυχολογικές διαταραχές, και μεγάλος αριθμός ανθρώπων φτάνουν στο γραφείο του ψυχολόγου με αυτό ακριβώς το ζητούμενο , να απαλλαχθούν από το άγχος.

Το άγχος φοβίζει, και ο φόβος αγχώνει. Έτσι οι άνθρωποι μπαίνουν σε έναν φαύλο κύκλο στον οποίον σταδιακά αγχώνονται όλο και περισσότερο, φοβούνται όλο και περισσότερο, και λειτουργούν όλο και λιγότερο.

Ο φόβος είναι το συναίσθημα που μας κινητοποιεί , μας φωνάζει «δράσε, φύγε ή πολέμησε», το άγχος είναι το συναίσθημα που μας φωνάζει «σταμάτησε, παρατήρησε, σκέψου». Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με το άγχος, ουσιαστικά σε καλεί να συνεχίσεις να σκέφτεσαι, όμως το ίδιο το άγχος το έχουν δημιουργήσει οι σκέψεις σου, άρα συνεχίζεις να αγχώνεσαι. Εδώ ακριβώς στοχεύει η Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία, στην αλλαγή αυτών των δυσλειτουργικών σκέψεων που δημιουργούν αυτόν τον αέναο κύκλο άγχους...

Ξαφνικά όλοι σχεδόν κλεισμένοι στα σπίτια μας. Και στο 2^ο στάδιο, τουλάχιστον για έναν ακόμη μήνα, εξαιρετικά περιορισμένοι. Άνθρωποι μόνοι, ζευγάρια σε συμβίωση ή γάμο, και πολλές φορές και με επιπλέον μέλη , τον παππού και την γιαγιά. Η καραντίνα βιώνεται διαφορετικά από τον κάθε άνθρωπο κι αυτό είναι κάτι που τα καθολικά μέτρα προστασίας αγνοούν.

Τα ενοχικά συναισθήματα προκύπτουν κατά βάση από την «προδοσία» ή την αίσθηση προδοσίας των κανόνων ηθικής μας. Εάν αυτοί οι κανόνες δεν μας ανήκαν , φυσικά δεν θα αισθανόμασταν και ενοχές. Πηγάζουν κυρίως από το αξιακό σύστημα της πρωταρχικής οικογένειας στην οποία έχουμε μεγαλώσει, και υιοθετούνται ως σωστοί από εμάς ακόμη κι όταν δεν είναι σωστοί ή είναι υπερβολικά αυστηροί ή ακόμη κι ασύνδετοι με τις καταστάσεις που ζούμε. Όσο όμως πιο ασυνείδητα είμαστε συνδεδεμένοι με αυτούς τους κανόνες τόσο πιο βασανιστικές οι ενοχές που νιώθουμε ακριβώς γιατί τόσο πιο σωστοί εκλαμβάνονται.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτή την κουβέντα από φίλους μας; Πόσες φορές δεν έχουμε ξεστομίσει εμείς οι ίδιοι το «δεν έχω άλλη επιλογή!» ή «Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς!». Πολλές φορές ακούω αυτή τη φράση από πελάτες μου, η οποία συνοδεύεται από το αίσθημα του εγκλωβισμού, του περιορισμού, της πίεσης και κατ επέκταση της αποκαρδίωσης. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Όντως έρχεται κάποια στιγμή που δεν έχουμε τον έλεγχο σε όσα μας συμβαίνουν;